Dit is zo’n pastasaus die me terugvoert naar toen alle kinderen nog thuis woonden. Naar zo’n dag dat je in de koelkast keek en dacht … wat zullen we eens maken als pastasaus… ui, knoflook, een stronk bleekselderij, tomaten… en dat alles heerlijk laten sudderen. Af en toe roeren. Naar buiten kijken naar de vogeltjes die voorbij vliegen. Nog eens roeren. Een vraag van een van de kids beantwoorden. Weer eens roeren. Even een telefoontje aannemen. En nog eens rustig roeren. En dan na een tijdje kunnen roepen: jongens, we gaan eten. En de blije koppies als ze zien wat er op tafel staat. Zo’n saus is dit…