Frans

Als ze in het veld staan en ze bloeien zijn ze diep paars. Prachtig gezicht. Dan kan ik me maar moeilijk voorstellen dat je ze een keer zult eten. Ik vind artisjok eten een van de gezelligste dingen die er zijn. Vooral als je het samen kunt doen. Een artisjok delen. Blaadje voor blaadje losmaken. Even dopen in de vinaigrette. En dan heerlijk het zachte deel afschrapen met je tanden. De botsing van smaken. Het ‘grondige, nootachtige’ van een artisjok en het zure frisse van de vinaigrette. En dan als alle blaadjes aan de beurt zijn geweest, het hart vrijmaken van de draadjes en dan nog even heerlijk oppeuzelen. Wel eerlijk delen hè.

Tientallen pagina’s met salades voor een warme zomerdag, een koude winteravond en alles er tussenin. Lichte, rijkgevulde, zoete en zoute. Maaltijdsalades, salades voor erbij. Altijd salades met een verrassend ingrediënt. Soms zelfs werkelijk spectaculaire salades.

Salade, je kunt er van alles mee bedoelen. Van het meest subtiele gerecht tot een zeer goed gevulde maaltijdsalade. Van heel rijk en vol van smaak tot zelfs pittig. Van verfrissend tot verwarmend. Voor een hete zomerdag tot een koude wintermiddag. Kortom, genoeg reden om er een prachtig goed en rijk gevuld e-receptenboekje van te maken.

Elke maaltijd afsluiten met een groene salade, une salade verte. Het is een heel goede gewoonte waarmee ik ben opgegroeid en mijn kinderen ook. Hoe simpeler hoe beter. Eigenlijk. Het is letterlijk en figuurlijk een lichtpuntje bij de maaltijd. Precies als op de foto waar hij terecht in het middelpunt van de spot staat. Deze salade verdient een prachtig podium, elke dag opnieuw. En daarom verdient deze salade ook een plek op deze site.