De Vegan challenge in januari, Veganuary, was ook ooit voor ons de manier om echt de overstap te maken en geen dierlijke producten meer te gaan eten. Maar het was even later evengoed de reden om totaal gedesillusioneerd te stoppen met vegan eten. Ontgoocheld door eten dat niet lekker was, eentonig en eenzijdig … mijn hele leven had tot dan toe bestaan uit mij drie keer per dag verheugen op de volgende maaltijd en nu was het dus daadwerkelijk een ‘challenge’ geworden. Dit ging ik niet mijn hele leven volhouden, hoe graag ik dat ook wilde. En aangezien de liefde door de maag gaat, had ik in Joris ook een man die geen goed humeur kreeg van het eten dat hij kreeg voorgeschoteld. En dan druk ik me nog voorzichtig uit.
Uiteindelijk ben ik de vegan challenge heel dankbaar, omdat we om die reden à la Damaris zijn begonnen. Toen ik namelijk de dagelijkse mailtjes van de vegan challenge ging negeren, de recepten op vegan sites niet meer ging opzoeken en zelf mijn 10 miljoen kookuren ging consulteren … kwam er weer lekker eten op tafel. Vegan eten wel te verstaan.
En het bleek helemaal geen ‘challenge’ te zijn. Integendeel. Ik bleek eigenlijk al veel vaker plantaardig te koken dan ik zelf doorhad. Met een paar heel simpele aanpassingen toverde ik mijn koelkast om in plantaardig. Kokosyoghurt, havermelk, haver crème fraîche, ongelofelijk lekkere vegan mayonaise …
Bijkomend effect was dat ik —alhoewel ik al heel veel aandacht voor koken en eten had, thuis en professioneel— mijn creativiteit weer de vrije loop kreeg. Ik durf te beweren dat ik een nog betere kok ben geworden. Niet omdat ik voortdurend moeilijke hoogstandjes op tafel tover, nee, omdat ik creatiever ben geworden en veel lol heb om met groentes nog meer te ‘spelen’ dan ik al deed. En mijn grote voorliefde voor de keukens uit mijn jeugd in het Midden-Oosten en Marokko kon ik helemaal de vrijheid geven, want wat zijn veel gerechten daar plantaardig. En heel lekker.
Vegan eten doen we allemaal om verschillende redenen. Gezondheid, industrialisatie van dieren, het milieu… Maar wat mij betreft is vegan eten alleen dan een optie als je elke maaltijd optimaal kunt genieten. En dat doen wij hier thuis. En dat is ook het idee van à la Damaris. Ongelofelijk lekker eten, ongelofelijk lekker vegan eten. Zo lekker dat je je niet bewust bent dat je vegan eet. Dat je niet het gevoel hebt dat je een challenge doet. Dat je niets mist. Dat je je verheugt op wat je gaat eten.
De komende maand zal ik een aantal blogs schrijven over vegan eten, een aantal mythes doorprikken (je komt nooit aan je eiwitten of …. ) etc… Heb jij vragen over lekker vegan eten of vegan eten in het bijzonder, stel ze gerust. Ik zal ook over twee weken een live chat doen dat over heel lekker koken en eten zal gaan, vegan uiteraard. Dus je kunt je vragen ook voor dan bewaren….