Za’atar, het is voor mij ultiem geluk. Als ik er maar een beetje van op mijn tong leg, word ik gelukkig. Ben ik in een keer terug naar de boulevard in Beyrouth, waar we met het gezin dan onze zondagse wandeling maakte. Op de boulevard verkochten ze er warme ringbroodjes die ik als een handtasje kon meedragen. En als je die dan openscheurde kwam die geur van za’atar vrij. Een genot. Op de foto zie je mij precies dat doen…
Za’atar is een kruidenmengsel. Ieder land heeft er zijn eigen interpretatie van. Voor mij is de Libanese de enige echte. Het is een combinatie van sesamzaad, sumak en (wilde) tijm.
Ingrediënten
- 250 ml gedroogde wilde tijm, gemalen | 125 ml sumac | 125 ml sesamzaad | zout
Bereiding
- Doe de tijm, de sumac en het zout in een foodprocessor en maal alles heel fijn.
- Rooster de sesamzaadjes in een hete pan, roer ze goed om zodat ze niet aanbranden.
- Voeg de sesamzaadjes bij het kruidenpoeder en de za’atar is klaar.
Libanezen eten de za’atar bij voorkeur bij het ontbijt, hun platte brood al dopend in olijfolie met za’atar. Of op hun labneh, uitgelegde yoghurt.
Zelf eet ik het ook graag met brood en olijfolie. Maar dan wel bij de borrel. Ik verwarmd de za’atar altijd eventjes in een droge koekenpan, dan komen de geuren weer goed los. Veder bewaar ik het gewoon in een goed afgesloten pot.
Zie verderop nog een aantal recepten waarin ik za’atar verwerk.