Italiaans

Ik ben niet zo van de toetjes of van zoet. Tarte Tatin, ja. En Tiramisu, ook volmondig ‘si’. Daarvoor wil ik moeite doen om het ook vegan te kunnen maken. Nou bij deze. Heel erg lekker. Had ik al gezegd dat het lekker is? Nou, dat is het.

Op een kille dag, als je toe bent aan iets hartverwarmends. Aan iets intens. Aan feel good. Dan is dat de dag dat je deze saus moet maken voor bij je pasta. Daarna kan de dag heerlijk rustig uitdoven, nagenietend van deze zalige pasta.

Het is even wat anders. Een pesto die wat intenser is, wat doordringender. Maar wel heel erg lekker als afwisseling. Een pesto die je kunt maken voor deze pasta, maar vervolgens ook kunt gebruiken de volgende dag. Met andere groentes, door je salade, op brood.

Het gerecht bestaat uit 4 ingrediënten: olijfolie, knoflook, (rode) peper en pasta. Ik heb er even over gedaan om tot een pasta aglio olio te komen die mijn toets der kritiek kon doorstaan. Ik kreeg het maar niet goed genoeg. Op een avond was ik in Milaan met Italiaanse collega’s aan het eten en ik stelde de vraag: hoe maak je nou een goede pasta aglio olio. Goed, het werd een heel polemiek. Je wilt niet weten hoeveel uur je kunt praten over een zo simpel gerecht dat op zoveel verschillende manieren wordt bereid. Oma, mama, zus, tante, buurvrouw – de beste recepten vlogen over de tafel. Dit is mijn variant. En het geheim heb ik daar wel geleerd… lees maar verder in de bereiding…