Mediterraan

De andere pilavs van à la Damaris zijn met rijst gemaakt. Deze is voor de verandering met bulgur gemaakt. Wat verfijnder eigenlijk. Wat subtieler. Wat zachter. Weer eens een andere combinatie. Sowieso heel lekker met een een best pittige geroosterde bloemkool erin, zoete gedroogde abrikozen of pruimen en de bite van de pistachenoten. Het is smullen geblazen. Op zeker.

Een pastei zorgt ervoor dat er binnen in de korst een geweldig samenspel van smaken en soms kleuren tot stand komt. Dat is hier ook het geval. Het is een feestelijk gerecht, prachtig, spannend en je proeft veel verschillende smaken tegelijk.

Een mens heeft niet veel nodig. Zeker niet als je dit ziet. Zeg nou zelf. Goed gebakken paprika, knoflook, olijfolie. En rozemarijn. Niet meteen opeten. Laat het lekker 1-2 dagen staan. Het wordt er alleen maar lekkerder van. Op je cracker. Op je brood. Bij de mezze. In je salade.

Tja, wat zal ik eens toevoegen aan dit beeld dat eigenlijk voor zich spreekt. Biet dat een heel duidelijke diepe smaak heeft. En krokant gebakken knoflook, hazelnoot, salie en tijm in de olijfolie. Een hapje van het een met een hapje van het ander. En je denkt alleen maar: kan ik het maken om nog meer te pakken? Kan ik ongezien nog een beetje op mijn bord scheppen?