Arabisch

Vanuit mijn open keuken in het restaurant heb ik contact met de gasten. Dit gerechtje had ik eens als starter gemaakt. Beetje spannend, tuinbonen is misschien niet een makkelijke groente. Dacht ik. Maar de gasten waren laaiend? Hoe maak je dit zo lekker? Zit er echt alleen maar dit en dat in? Nee toch? Ja toch. Probeer het zelf maar eens.

Mijn moeder en mijn voormalig schoonmoeder konden de lekkerste aspergesoep maken, in mijn optiek. En ik maar proberen dat te evenaren al die jaren. Zonder succes. Het had net niet dat wat het wel moest hebben. Tot nu. Zomaar ineens. Geheel onverwacht. Achteloos bijna. Deze soep lijkt niet op die van de (schoon)moeders maar hij is wel ongelofelijk lekker. Lekkerder? Ja, zelfs dat misschien wel. Wat een feest.

Asperges. Als ze in het seizoen zijn kan ik er niet makkelijk genoeg van krijgen. Joris komt uit hét aspergegebied van Nederland. Wij halen ze altijd bij Annie in Olland. Het werd tijd om ze eens met een vleug Midden-Oosten te bereiden. En dat deden we hier. Joris hield er niet over op, zo lekker vond hij het. Missie geslaagd.

Ik ben dol op parelcouscous. De structuur ervan, de balletjes in je mond, net hard genoeg, maar ook precies zacht genoeg. Ze nemen de smaak keurig op van wat er om hen heen zit. Heerlijk met deze spinazie en halfgedroogde tomaatjes. Ook lekker op kamertemperatuur de volgende dag als een salade.