Arabisch

Deze saus kennen we ook van de Arnabeet Mekleh, de Libanese bloemkool. Een van de absolute favorieten in dit huis als we een mezze eten. Bij deze cavolo nero, doet de tahina/citroen/knoflooksaus het ook geweldig. En de knapperige nigellazaadjes zijn de eyecatcher. En voegen nog wat knapperigheid en smaak toe. Heerlijk.

Als je eenmaal cavolo nero (palmkool) hebt gegeten, wil je er meer van kunnen maken. Althans, zo is het bij mij gegaan. Het is zo’n geweldige smaakvolle bladgroente. Die zich voorbeeldig weet te gedragen in de pan, in een gerecht. Altijd precies dàt toevoegt wat het heerlijk maakt. Precies ook de balans tussen alle ingrediënten aanbrengt. En de juiste bite. Daar ben ik heel gevoelig voor.

Alles wat neigt naar bitter vind ik sowieso niet te versmaden. Ik kan er soms onbedwingbaar naar verlangen op een dag. Verse gedopte tuinbonen zijn natuurlijk met niets anders te vergelijken. In het Midden-Oosten worden ze heel veel gebruikt. Heerlijk. Hier in de pilav met wat verse dille, ui en knoflook is het een fantastisch zachte delicate combinatie. En om daar nog even flink tegenwicht tegen te geven, nemen we er soms wat shatta bij. Groene in dit geval. Kleurt lekker en die wat scherpere smaak is dan ook helemaal passend.

Cavolo nero wordt vaak vergeleken met boerenkool of wilde spinazie. Maar eigenlijk doet ‘m dat geen recht. Cavolo nero is cavolo nero. Heerlijke structuur, zachte smaak, geweldig te combineren. Waar je het ook mee combineert, cavolo nero (oftewel palmkool) neemt het allemaal vol liefde op. En dan eten wij het weer vol liefde op. Onder het uitbrengen van wat kreetjes van verrukking bij deze Arabische versie.