Italiaans

Ik at deze pastasaus voor het eerst bij een vriendin in Hamburg, bij Katrin. Het duurde even voordat ze de saus zo had goedgekeurd dat we aan tafel konden. De kwaliteit van deze saus hangt af van de mate waarin je hem goed hebt laten doorkoken en inkoken. Dat is heel belangrijk voor de smaak en de substantie. Geduld hebben dus, maar het is voor de goede zaak.

Dat is wat ik zo geweldig vind aan de Italiaanse keuken. Met een paar ingrediënten (vaak niet meer dan cinque, 5 dus, creëren ze een geweldige smaaksensatie. Met dit hapje dat je als borrelhap of als lunch (dat doen wij heel vaak) kunt maken. Je hebt wat extra lekker stevig brood. Je smeert het in met olijfolie. Je snijdt hele rijpe tomaten open en gaat met de open kant over het brood terwijl je het tomatenvocht en de zaadjes er zachthandig uitdrukt. Je voegt wat zout en peper toe. En klaar.

De naam zegt het al. Deze risotto maakt een salto in de pan. Dit zijn van die gerechten die een onverwacht cadeautje zijn. Je hebt risotto over van de avond ervoor – bij voorkeur Risotto à la Milanese – en tja tja tja wat zul je er eens mee doen. Op een manier dat het ook weer heel lekker is. De Italianen hebben daar deze oplossing voor gevonden. Je bakt er gewoon een ‘pannekoek’ van. Heerlijk de volgende dag met een groene salade. Bij de lunch of gewoon ‘s avonds om het eens makkelijk te kunnen doen. Wat zeg je? Ja, klopt. Ik maak express veel te veel van de risotto à la Milanese zodat we de volgende dag een goed excuus hebben voor de Risotto al Salto.

Bloemkool en Italiaanse sauzen, ik moet altijd even schakelen. Bloemkool en Italië, op de een of andere manier vind ik het lastig om dat met elkaar in verband te brengen. Maar Italianen doen veel met bloemkool en gelijk hebben ze. En met deze saus hebben ze ook een geweldige vondst gedaan. Hij is hier goedgekeurd door A-L-L-E familieleden. En meer dan dat. Ze vinden ‘m echt verrukkelijk.