Waar ik maar kan duik ik een keuken in om samen met iemand te koken. Dat vind ik nou eenmaal het leukste wat er is. Het schept direct een band, je doet allebei wat je het leukste vindt, je wisselt direct kennis en passie met elkaar uit en je bent ondertussen gewoon heerlijke dingen aan het maken. Je hoeft niet eens elkaars taal vloeiend te spreken om elkaar te begrijpen. Dat deed ik dus ook in Tamragth, Marokko, twee dagen nadat ik dit gerechtje voor het eerst proefde. Het sloeg in als een bom en ik maakte direct de afspraak om samen met Fati(ma) te gaan koken. En zo geschiedde. En nu serveer ik het in in restaurant en de gasten zeggen unaniem …. hier krijg je een ster voor. Nou, geef die maar aan Fati.