Recept

Sambal, madame Jeanette’s, harissa – hoe heter hoe beter wat mij betreft. Nou ja, het moet natuurlijk niet allesoverheersend worden. Maar wat harissa door de hummus. Op een stukje komkommer. Of shatta bij je falafel. Een dergelijke smaakmaker kan nét dat verschil maken. Net voor de afwisseling zorgen waar je soms naar verlangt. En zo is het ook tussen die pittige types. Deze shatta is namelijk wel pittig, maar dus ook fris. Door het citroensap en het azijn. En daarmee zet het zijn eigen smaaktoon in je koelkast.

Aubergines en ik komen van ver. Afgezien van baba ganoush, vond ik het maar een moeilijke groente om lekker te bereiden. Maar daar kom ik van terug. Ik ben steeds meer gaan houden van aubergine. Steeds meer gaan zien wat je er allemaal mee kunt en hoe verrukkelijk aubergines eigenlijk zijn. Ik denk dat ik ooit een te rauwe aubergine eten mij iets te veel is bijgebleven als nare ervaring. Maar dat doet dit paarse wonder zeer tekort. Dit gerecht toont ook maar weer eens aan hoe wonderbaarlijk heerlijk je ze kunt bereiden.

Als ik naar een onbewoond eiland werd gestuurd en ik mocht maar drie dingen kiezen om mee te nemen om te eten, zou hummus in elk geval bovenaan mijn lijstje staan. Ik krijg er N-O-O-I-T genoeg van. En al helemaal niet als je wat varieert met toppings die je erbij eet. Deze topping met gebakken aubergine, walnoot, citroen, munt, peterselie en wat citroen is super lekker. Super smeuiig. En met een extra verdiepende smaak.

Het was oma Billy die mij heeft geïnspireerd om dit eens te gaan doen. En daarom is dit recept aan haar opgedragen. Ze volgt à la Damaris al een tijdje. Heeft zo haar favoriete gerechten – bulgurpilav met bloemkool is er zo een – en ze meldt zich regelmatig op de chat met een enthousiaste reactie of een vraag. Op een dag vroeg ze of ik wist hoe je pompoenpitten die je over hebt van je pompoen kunt roosteren of zo. Ik moest haar de vraag schuldig blijven, maar stuurde haar een paar suggesties/links. En al vrij snel vertelde ze dat het een schot in de roos was. Nu had ik zelf gisteren pompoenpitten over van maar liefst 8 flespompoenen. Dus heb ik er vandaag mijn versie van gemaakt. En het resultaat? Joris is vandaag weer een beetje meer van mij gaan houden. Allemaal dankzij oma Billy. Maar daar zijn oma’s dan ook voor.