Venkel is zo lekker. Rauw heel verfrissend, maar in deze salade waar je hem karamelliseert is de venkel juist boterzacht en zoetig geworden. Verrukkelijk echt. In combinatie met ui, knoflook en de frisse kokosyoghurt echt smaakvol. De granaatappel is een zeer graag geziene gast in de Perzische keuken. En dus ook in deze salade.

Het is een rode biet salade, maar zoals de foto verraadt is het meer dan dat. Rode biet met wortel uit de oven, cherrytomaatjes, munt (mmmmm), pijnboompitjes en rode uit. Een verrukkelijke combinatie uit de Palestijnse keuken.

De combinatie van aardappel en tijm en knoflook in de oven is … lekker en niet verrassend. Maar de mandarijnenschil daarentegen is hier het geheime ingrediënt. En die doet zijn werk helemaal. Een ontzettend lekker aardappelgerecht. Uit Palestina. En Abu Julia – meneer Julia – is een Palestijn… en waarom hij Julia heet … of zich zo noemt… geen idee…. hij kookt gewoon heel lekker, dat is het voornaamste…

Paddenstoelen doen het bij mij altijd al vrij snel goed, mits goed doorbakken. Ik ben er dol op. Ze zijn altijd smaakverhogend, blijmakend, toevoegend… Ze mogen best eens overheersen van mij. Maar dit Palestijnse gerecht zwiepte mij van mijn stoel. En Joris en zijn moeder ook in één moeiteloze beweging. Het werd bijna vechten om de laatste hap. We hebben het waardig gehouden aan tafel hoor, geen zorgen.
Het is paddenstoelen revisited, opnieuw uitgevonden, extra smaaklaag aan toevoegend… ik kan er nog regels vol over schrijven en doorgaan, maar maak het maar gewoon een keer. Het heeft sowieso hetzelfde effect op jou.

Baba ganoush mag niet ontbreken bij een mezze. Het is een zalvende dip vind ik. Heerlijk zacht, smelt op de tong. Toch fris en de tahina geeft het een goed fundament. Baba ganoush is lekker bij de lunch, lekker gewoon met een lepel… of ehhhhhhh met je vinger….

Pompoen uit de oven. Het is zo lekker. Het heeft wel wat extra pit nodig om mij te bekoren hoor. Want zeg nou eerlijk, pompoen is eigenlijk heel saai van smaak. Maar gelukkig is het zeer verwelkomend als het gaat om kruiden. Ook in deze variant. Overigens heerlijk om te eten met de sinaasappelrijst. Qua smaak super aanvullend. En qua kleur natuurlijk sowieso een mega match.

Een heerlijk rijstgerecht, aanvullend bij je groentegerecht(en) is zo’n feest. Je moet het daar met een vegan menu toch meer van hebben. Deze rijst is echt heerlijk licht, subtiel, smaakvol. En ook nog eens een mooi plaatje.

Je wilt iets feestelijks. Je wilt iets lekkers. Je wilt iets dat een lust voor het oog is en tongstrelend tegelijk. Maklooba is een echt klassiek Palestijns gerecht. Een gerecht dat heerlijk geduld vergt en dat bijzonder is om te maken. Hij wordt in laagjes opgebouwd en omgekeerd uit de pan ‘gestort’. Spectaculair, jazeker. En uiteraard ook heel lekker.

Het is eigenlijk niet te bevatten hoe spinazie, tomaat en rijst zo ontzettend lekker kan zijn. Als ik nog kleine kinderen had, wist ik dat ik ze zo heel veel hapjes verse groenten kon geven. Het is namelijk een heel zacht gerecht. En heel smaakvol hoor. Echt compleet, super compleet. In elk opzicht.

Je neemt een hap, elke spier in je gezicht trekt in een blije stand. Totaal verrast dat deze variatie van spinazie zo ontzettend bijzonder lekker is. Citroenfris, maar toch heel romig. Heerlijk romig. Ongelofelijk romig. En toch fris. Maak ‘m maar gewoon een keer.

Op deze salade kun je vol energie de rest van de dag door. Heerlijk kruidig door de verse tijm en rozemarijn. Knapperig door de witlof en de geroosterde pistachenoten. En de kalamata olijven geven de heerlijke olijfsmaak af. De bulgur is voedzaam en licht tegelijk. Het zuigt de heerlijke smaken in deze salade prachtig op. Daarna is het aan jou.

Nazeera was bijna elke dag bij ons thuis in Beyrouth. Ze zorgde voor ons, op vele manieren. Ze was Palestijnse. En bracht daarmee ook de Palestijnse keuken binnen. Roumania is een van die gerechten. Een overheerlijke manier van linzen bereiden. Een manier die je nog nooit eerder hebt geprobeerd, toch? Maar eenmaal gemaakt blijf je het maken.

Nog even en ik kan een receptenboekje gaan maken met al mijn Arabische spinazie gerechten. In de categorie ‘Arabisch’ en ‘spinazie’ is dit weer een topper. En weer helemaal anders dan alle andere. Anders verdiende hij hier ook geen plek. Hij is pittig, hij is kruidig, hij is zacht, hij kan op zichzelf staan. Maar bovenal, is ‘ie heel erg lekker.

Ja, dit zijn ze dus. De broden uit mijn jeugd, maar nu zelf gebakken. Op veel verschillende plaatsen op de site weid ik uit over mijn ware obsessie voor deze broden. En na een aantal weken van trial and error ben ik nu zeer tevreden over het resultaat. Ik heb er wel mijn à la Damaris versie van gemaakt met za’atar aan de buitenkant en wat extra sesam. Het is Smullen met een hoofdletter S. Het is ruiken met een hoofdletter R. Het is gewoonweg een feestje. En dat voor iemand die eigenlijk helemaal niet van het brood is …

Zoet en pikant tegelijk is een klassieke combinatie. Een fataal lekkere combinatie. Door het zoete is het scherpe eigenlijk nog lekkerder, nog verslavender. Gedroogde vijgen, dadelsiroop, kaneel, komijn… samen met de rode pepers en de verzachtende werking van de bulgur zijn eenvoudigweg verrukkelijk. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die groene asperges die zo prachtig op de bulgur liggen. Ze liggen daar prachtig oogstrelend te zijn en samen met de bulgur zijn ze ook nog eens tongstrelend.

Dit eten wij samen met een of meerdere andere groentegerechten. De tomaat zelf is heerlijk zacht, maar de rijst is echt de winnaar hier. Een geweldige smaak van zichzelf, maar voegt zich ook prima met een ander groentegerecht op een lepel. De rijst is zo lekker dat het deze speciale verpakking verdient. En … in de pan blijft altijd rijst over die niet in de tomaten past… zo fijn de volgende dag …

Syrisch, Marokkaans, Algerijns, Spinazie pilav …. de Egyptische variant ontbrak nog op de website. En dat was dus nog een ernstig gemis. Want van deze variant blijf je dus ook eten. De goed gebakken knoflook, de gemalen koriander, het is gewoon weer een heel andere smaaksensatie. En eentje om echt eens op tafel te zetten. En kikkererwten, ja dat is natuurlijk een klassiek ingrediënt van het Midden-Oosten en bijna altijd op zijn plaats. En hier zeker ook.

Spinazie, als je mijn recepten vaker ziet weet je hoe dol ik op deze groenten ben. Altijd op zoek naar nieuwe variaties met deze geweldige groente. Hier maken de tomaten het een beetje zoet, de amandelen lekker knapperig. De Arabische keuken is misschien wel de reden dat ik zo dol ben op spinazie. Omdat ze het op zo veel manieren zo heerlijk weten te bereiden.