Recepten
Pikante groene olijven in gegrilde paprika
Deze groene olijven zijn wel heel bijzonder lekker met een saus van gegrilde paprika en rozenharissa. De ingelegde citroenen maken het helemaal af. Echt een heel lekkere aanvulling bij je mezze of gewoon als borrelhap natuurlijk.
Winter tabouleh
Tabouleh kennen we allemaal, maar dit is een geweldige variant op het thema. Een winterse editie, in elk opzicht. De gekozen groenten, de gekozen specerijen. Echt de moeite van het proberen waard. En op deze manier ook meer nog een salade die je ook ‘s avonds eerder zult serveren.
Kibbeh Yaqeen
Pannenkoekjes als bijgerecht. Dat hebben die Syriërs heel goed bedacht op een dag. En niet zomaar pannenkoekjes natuurlijk. Nee, gemaakt van een hele flespompoen, wat bulgur, beetje bloem, een hoop heerlijke specerijen natuurlijk… En wat is dit heerlijk naast een Syrische spinazie. Of een ander goddelijk groentegerecht. Heerlijk knapperig, heerlijk luchtig.
Spinazie wondergerecht
Spinazie, zo heerlijk. Zo zacht. Zo fijn. En in dit gerecht doen alle andere ingrediënten hun best het andere ingrediënt niet te overheersen. En zo blijft alles in balans. Zo blijft alles subtiel. Een plaatje om te zien. En ongelofelijk lekker om te eten. Als heerlijk bijgerecht of als hoofdgerecht naast een salade.
Arancini da Ischia
Als ik nou aan zondagmiddag denk. Als ik nou aan Italië denk. En ik combineer die twee, dan denk ik aan arancini da Ischia. Onlangs aten we ook al overheerlijke arancini bij onze Italiaanse vriend Gian in Antwerpen. En hij gaf me zijn recept. En ik deed er wat à la mezelf bij en dit zijn ze dan. Ontzettend lekker. Een heel volwaardig zelfstandig bijgerecht van rijst.
Bietenrisotto
Of je nou van bieten houdt of niet, dit ziet er toch ongelofelijk lekker uit? En dat is het ook. Rode wijn, rode uien, bieten… En heerlijk wat knoflook en dille. Zo ongelofelijk lekker. Zo fris. Zo aards. En zo smaakvol.
Boerenkool met …. pittige champignons
Stampot hoort bij Nederland. Het hoort bij de winter. En bij stamport horen natuurlijk van oudsher spekjes en worst. Maar hier niet uiteraard. En met deze geweldige pittige champignons, heb je een geheel nieuwe stampot ervaring. Een die de andere overschrijft. Lekkerder is. Smaakvoller. Echt top.
Perzische gekaramelliseerde venkelsalade
Venkel is zo lekker. Rauw heel verfrissend, maar in deze salade waar je hem karamelliseert is de venkel juist boterzacht en zoetig geworden. Verrukkelijk echt. In combinatie met ui, knoflook en de frisse kokosyoghurt echt smaakvol. De granaatappel is een zeer graag geziene gast in de Perzische keuken. En dus ook in deze salade.
Palestijnse rode biet salade
Het is een rode biet salade, maar zoals de foto verraadt is het meer dan dat. Rode biet met wortel uit de oven, cherrytomaatjes, munt (mmmmm), pijnboompitjes en rode uit. Een verrukkelijke combinatie uit de Palestijnse keuken.
Batata à la Abu Julia
De combinatie van aardappel en tijm en knoflook in de oven is … lekker en niet verrassend. Maar de mandarijnenschil daarentegen is hier het geheime ingrediënt. En die doet zijn werk helemaal. Een ontzettend lekker aardappelgerecht. Uit Palestina. En Abu Julia – meneer Julia – is een Palestijn… en waarom hij Julia heet … of zich zo noemt… geen idee…. hij kookt gewoon heel lekker, dat is het voornaamste…
Musakhan van paddenstoelen
Paddenstoelen doen het bij mij altijd al vrij snel goed, mits goed doorbakken. Ik ben er dol op. Ze zijn altijd smaakverhogend, blijmakend, toevoegend… Ze mogen best eens overheersen van mij. Maar dit Palestijnse gerecht zwiepte mij van mijn stoel. En Joris en zijn moeder ook in één moeiteloze beweging. Het werd bijna vechten om de laatste hap. We hebben het waardig gehouden aan tafel hoor, geen zorgen.
Het is paddenstoelen revisited, opnieuw uitgevonden, extra smaaklaag aan toevoegend… ik kan er nog regels vol over schrijven en doorgaan, maar maak het maar gewoon een keer. Het heeft sowieso hetzelfde effect op jou.
Truffelbitterballen to die for
Het is zo’n hapje waarover nog lang wordt nagepraat. Het is zo’n hapje waarover jouw gasten tegen anderen zeggen: laatst was ik ergens en daar heb ik de allerlekkerste truffelbitterballen gegeten. Het is oorverstommend lekker. Het is het klusje meer dan waard.
Pissaladière
Dit is géén pizza, het is een pissaladière. En dat is echt iets anders. Ja, het ziet er hetzelfde uit, maar het smaakt toch echt anders hoor. Het is gruwelijk lekker, het is onweerstaanbaar. Heerlijk voor de lunch, heerlijk als borrelhap, heerlijk als avondmaaltijd met een goede salade erbij…
Spinaziedip
Was het maar de hele dag borreltijd. Een toastje, een cracker, een stuk wortel of komkommer samen met deze dip… het is er eigenlijk altijd tijd voor. En omdat het zo lekker is, heb je er eigenlijk altijd zin in.
Baba ganoush
Baba ganoush mag niet ontbreken bij een mezze. Het is een zalvende dip vind ik. Heerlijk zacht, smelt op de tong. Toch fris en de tahina geeft het een goed fundament. Baba ganoush is lekker bij de lunch, lekker gewoon met een lepel… of ehhhhhhh met je vinger….
Arabische flespompoen uit de oven
Pompoen uit de oven. Het is zo lekker. Het heeft wel wat extra pit nodig om mij te bekoren hoor. Want zeg nou eerlijk, pompoen is eigenlijk heel saai van smaak. Maar gelukkig is het zeer verwelkomend als het gaat om kruiden. Ook in deze variant. Overigens heerlijk om te eten met de sinaasappelrijst. Qua smaak super aanvullend. En qua kleur natuurlijk sowieso een mega match.
Sinaasappelrijst
Een heerlijk rijstgerecht, aanvullend bij je groentegerecht(en) is zo’n feest. Je moet het daar met een vegan menu toch meer van hebben. Deze rijst is echt heerlijk licht, subtiel, smaakvol. En ook nog eens een mooi plaatje.
Feestelijke Palestijnse Maklooba
Je wilt iets feestelijks. Je wilt iets lekkers. Je wilt iets dat een lust voor het oog is en tongstrelend tegelijk. Maklooba is een echt klassiek Palestijns gerecht. Een gerecht dat heerlijk geduld vergt en dat bijzonder is om te maken. Hij wordt in laagjes opgebouwd en omgekeerd uit de pan ‘gestort’. Spectaculair, jazeker. En uiteraard ook heel lekker.
Egyptische spinazie-tomaat rijstschotel
Het is eigenlijk niet te bevatten hoe spinazie, tomaat en rijst zo ontzettend lekker kan zijn. Als ik nog kleine kinderen had, wist ik dat ik ze zo heel veel hapjes verse groenten kon geven. Het is namelijk een heel zacht gerecht. En heel smaakvol hoor. Echt compleet, super compleet. In elk opzicht.
Palestijnse spinazie
Je neemt een hap, elke spier in je gezicht trekt in een blije stand. Totaal verrast dat deze variatie van spinazie zo ontzettend bijzonder lekker is. Citroenfris, maar toch heel romig. Heerlijk romig. Ongelofelijk romig. En toch fris. Maak ‘m maar gewoon een keer.
Bulgur witlofsalade met kalamata-olijven en pistache
Op deze salade kun je vol energie de rest van de dag door. Heerlijk kruidig door de verse tijm en rozemarijn. Knapperig door de witlof en de geroosterde pistachenoten. En de kalamata olijven geven de heerlijke olijfsmaak af. De bulgur is voedzaam en licht tegelijk. Het zuigt de heerlijke smaken in deze salade prachtig op. Daarna is het aan jou.
Kruidige Kurkuma Cayenne Fenegriek Knoflook Koolraap
Koolraap is een nieuwe ontdekking van mij. Ben er helemaal weg van. Het wordt hier in de buurt volop gekweekt en ik koop het uit kastjes in de buurt. En deze oerhollandse groente is dus zeker op Arabische wijze te bereiden. Het bewijs is dit recept. Heerlijk kruidig. En die koolraap zelf is ook al zo verrukkelijk. En licht. En voedzaam.
Kibbeh de Batata
Aardappeleters heb je niet alleen in Nederland, maar zeker ook in het Midden-Oosten. Alhoewel de aardappels daar altijd wel een interessante bereiding kennen. Net als bij deze kibbeh de batata. Een knapperige buitenkant met een heel verrassende inhoud.
Marokkaanse kruidige hartverwarmende witte bonen
Hartverwarmend, het staat er niet voor niets. Op een kille avond of misschien wel juist op een bloedhete dag, is dit een hartverwarmend gerecht. De kruiden maken het een smaakmaker. De combinatie van Ras el Hanout, Kurkuma en Komijn…. en dat in combinatie met het vocht van de tomaten is ontzettend lekker. En de smaak blijft je verrassen tot de laatste hap. En daarna ook nog.
Roumania à la Nazeera
Nazeera was bijna elke dag bij ons thuis in Beyrouth. Ze zorgde voor ons, op vele manieren. Ze was Palestijnse. En bracht daarmee ook de Palestijnse keuken binnen. Roumania is een van die gerechten. Een overheerlijke manier van linzen bereiden. Een manier die je nog nooit eerder hebt geprobeerd, toch? Maar eenmaal gemaakt blijf je het maken.
Marokkaanse spinaziesoep
Spinaziesoep. Hartig van de spinazie, zoetig van de gedroogde abrikozen, een pittig randje van de harissa, kruidig van de koriander en de platte peterselie. In de combinatie fataal. Je blijft ervan eten. En de kikkererwten zorgen ervoor dat je ook nog heerlijk wat te kauwen hebt. Ook fijn.
Red hot chili bloemkool
Bloemkoolgeur staat synoniem voor muf, saai, niet lekker, ouderwets … en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit bloemkoolgerecht rekent daar in één klap mee af. Radicaal. Het is spannend. Het is heerlijk. Het is anders. Het is niet te versmaden. Dat gun ik bloemkool ook.
Tunesische spinazie
Nog even en ik kan een receptenboekje gaan maken met al mijn Arabische spinazie gerechten. In de categorie ‘Arabisch’ en ‘spinazie’ is dit weer een topper. En weer helemaal anders dan alle andere. Anders verdiende hij hier ook geen plek. Hij is pittig, hij is kruidig, hij is zacht, hij kan op zichzelf staan. Maar bovenal, is ‘ie heel erg lekker.
Mìjn Libanese ‘kaak’ met za’atar
Ja, dit zijn ze dus. De broden uit mijn jeugd, maar nu zelf gebakken. Op veel verschillende plaatsen op de site weid ik uit over mijn ware obsessie voor deze broden. En na een aantal weken van trial and error ben ik nu zeer tevreden over het resultaat. Ik heb er wel mijn à la Damaris versie van gemaakt met za’atar aan de buitenkant en wat extra sesam. Het is Smullen met een hoofdletter S. Het is ruiken met een hoofdletter R. Het is gewoonweg een feestje. En dat voor iemand die eigenlijk helemaal niet van het brood is …
Passata di pomodoro à la Giancarlo
Het excuus om gewoon een paar uur in de keuken rond te hangen. Meestal op zondagmiddag trouwens. Tomatensaus maken voor later dit jaar. Lekker lang inkoken. Flessen steriliseren. De belofte dat die verrukkelijke saus straks in de bijkeuken staat te wachten op je. Op de dag dat je het even niet weet. Of juist wel. En voor die gelegenheid openmaakt. Ja, zo’n dag is een heel fijne dag.
Het is volgens het recept uit de keuken van onze Italiaanse vriend Giancarlo uit Napoli. Authentieker wordt het niet snel. Klassieker ook niet. Typisch à la Damaris dus ook.