Recepten
Snijbiet met linzen, champignons en aardappel
Tot voor kort deed ik niet zoveel met snijbiet. Maar via restaurant Bommels Bakhuys en hun geweldige moestuinparadijs Bommels Buiten, krijg ik soms kilo’s aan snijbiet in mijn keuken. En dan gaat het natuurlijk ‘los’ hier. Dit is een van de heerlijkste recepten met snijbiet. Warm in elk opzicht van het woord. Comfort food. Voedzaam. Smaakvol. Vol van smaak. Tikkie Arabisch door de kruiden. Bloed gaat waar het niet kruipen kan hè. Smullen in elk geval.
Salade met aubergine dressing en peterselie olie en shatta
Deze salade hoort eigenlijk met romaine sla gemaakt te worden, zonder tomaten. Maar hè, ik had geen romaine sla in huis en wél tomaten… dus werd het deze versie. Het maakt je gewone salade ineens tot een verrassende salade, voedzamer ook nog en veeeeel lekkerder.
Bloemkool geroosterd in kruidige yoghurt
Ja, in yoghurt koken is alsof je een magisch toverstokje gebruikt. Ook als het plantaardige yoghurt is. Je tovert je gerecht onmiddellijk in een comfort food gerecht om. In het noorden van Libanon koken ze veel in yoghurt. Het is er veel voorhanden en ze weten er goed raad mee. Echt een aanrader om te proberen. En dit gerecht is zo gevarieerd qua smaak, textuur, kleur… en verrukkelijk.
Muhammara
Eens gemaakt altijd gemaakt. Dit is een van de lekkerste dips, die je altijd bij blijft en die je wilt blijven maken. Zacht en toch krokant. Paprika en toch ook walnoot, oh en proef ik nou ook tomaat? Is dat komijn? Zo’n dip. Bij de borrel. Bij de mezze. Op je brood bij de lunch. Zomaar op een lepel. Doe wat je lekker vindt, maar maak in elk geval muhammara.
Molokhieh soep met tuinbonen
Waarschijnlijk heb je regelmatig bij à la Damaris dat je van een kruid of een ingrediënt nog niet eerder had gehoord. Ik denk dat deze ook heel hoog scoort: molokhieh. Je vindt het in de vrieskist bij je Marokkaanse of Ararbische kruidenier. Het is een soort spinazie, maar zachter. Heel lekker. En in deze soep combineert hij geweldig met de stoerdere tuinbonen, de verse kruiden en een rood pepertje. Ik vind het zelf echt een soep voor de lunch. Maar zoals met alle soepen, eigenlijk kan het altijd.
Courgette en kikkererwten in warme yoghurt
Een gerecht koken in yoghurt. In het noorden van Libanon is dat de normaalste zaak van de wereld in de keuken. Het heeft vast te maken met alle schapen en geiten die daar rondlopen. Warme (plantaardige) yoghurt geeft zo’n smeuiigheid aan een gerecht, echt niet te geloven. Je kunt er ook rijst in koken – zie recept ‘paradijs op aarde’ hier op de site. In elk geval, is dit gerecht een heerlijke vondst. Je kunt hem bij een mezze serveren, maar zeker ook als volwaardig (bij)gerecht hoor. Een ding is zeker, je maakt sowieso te weinig. Zo lekker is het.
Gebakken palmkool met tahina saus
Deze saus kennen we ook van de Arnabeet Mekleh, de Libanese bloemkool. Een van de absolute favorieten in dit huis als we een mezze eten. Bij deze cavolo nero, doet de tahina/citroen/knoflooksaus het ook geweldig. En de knapperige nigellazaadjes zijn de eyecatcher. En voegen nog wat knapperigheid en smaak toe. Heerlijk.
De lekkerste gevulde artisjokbodems
Ik had nog een zak met bevroren artisjokbodems in de vriezer liggen. Zo begint het vaak hier in de keuken. Er liggen dingen in de koelkast, bijkeuken, keukenkastje, vriezer…. en wat zullen we er eens van maken. Dit dus. En het werd een showstopper. De artisjokken zijn gevuld met spinazie, rode paprika, planataardige feta kaas, olijven en knoflook natuurlijk. En voor de saus koos ik een citroensaus met kappertjes. Ik ben dol op citroen, je kunt het niet genoeg gebruiken. Samen zoooo lekker. Serveer het lekker met rijst of gewoon stevig brood om in de saus te dopen.
Cavolo nero met sumac yoghurt en amandelen
Als je eenmaal cavolo nero (palmkool) hebt gegeten, wil je er meer van kunnen maken. Althans, zo is het bij mij gegaan. Het is zo’n geweldige smaakvolle bladgroente. Die zich voorbeeldig weet te gedragen in de pan, in een gerecht. Altijd precies dàt toevoegt wat het heerlijk maakt. Precies ook de balans tussen alle ingrediënten aanbrengt. En de juiste bite. Daar ben ik heel gevoelig voor.
Delicate tuinbonen pilav
Alles wat neigt naar bitter vind ik sowieso niet te versmaden. Ik kan er soms onbedwingbaar naar verlangen op een dag. Verse gedopte tuinbonen zijn natuurlijk met niets anders te vergelijken. In het Midden-Oosten worden ze heel veel gebruikt. Heerlijk. Hier in de pilav met wat verse dille, ui en knoflook is het een fantastisch zachte delicate combinatie. En om daar nog even flink tegenwicht tegen te geven, nemen we er soms wat shatta bij. Groene in dit geval. Kleurt lekker en die wat scherpere smaak is dan ook helemaal passend.
Gebakken cavolo nero in knoflook-citroenboter en geroosterde amandelen
Cavolo nero wordt vaak vergeleken met boerenkool of wilde spinazie. Maar eigenlijk doet ‘m dat geen recht. Cavolo nero is cavolo nero. Heerlijke structuur, zachte smaak, geweldig te combineren. Waar je het ook mee combineert, cavolo nero (oftewel palmkool) neemt het allemaal vol liefde op. En dan eten wij het weer vol liefde op. Onder het uitbrengen van wat kreetjes van verrukking bij deze Arabische versie.
Warme, ja echt, warme hummus met gebakken brood
Hummus, ik eet het bijna elke dag. Ik vind het bijna overal lekker bij. Het verveelt me nooit. En het was tot nu toe altijd op kamertemperatuur. Tot ik de hummus een keer als een warm gerecht geserveerd kreeg. En toen … beleefde ik hummus in een andere dimensie. Het liefst at ik het gewoon als hoofdmaaltijd, maar ja dat ben ik. Deze hummus is wat zachter gemaakt door de yoghurt. En het gebakken brood uit de oven dat er op en onder en half in zit past helemaal. Nou ja, ik zou zeggen. Eenmaal zo gegeten en de geest is uit de fles.
Palestijnse cavolo nero salade van Ramsey
Het begint al met de knapperige cavolo nero (palmkool). Het wassen, snijden ervan, de glinsterende bladeren. Het is direct een feestje. En dan de zongedroogde tomaten, het gerookte paprikapoeder, komijn, peper, kikkererwten… je hoeft niet eens een hap te nemen om te weten dat het regelmatig op tafel zal gaan verschijnen. En als je dan een hap neemt, weet je het zeker.
Pompoenrisotto
Risotto en ik zijn hele dikke vrienden. Onvoorwaardelijk. Voor het leven. Stelt me nooit teleur. Heb altijd alles in huis om een risotto te maken. Soms weet ik niet welke, maar dan vindt de risotto mij. Met goede suggesties. Zoals laatst met pompoen. Liefde op het eerste gezicht weer. What’s new.
Shatta
Sambal, madame Jeanette’s, harissa – hoe heter hoe beter wat mij betreft. Nou ja, het moet natuurlijk niet allesoverheersend worden. Maar wat harissa door de hummus. Op een stukje komkommer. Of shatta bij je falafel. Een dergelijke smaakmaker kan nét dat verschil maken. Net voor de afwisseling zorgen waar je soms naar verlangt. En zo is het ook tussen die pittige types. Deze shatta is namelijk wel pittig, maar dus ook fris. Door het citroensap en het azijn. En daarmee zet het zijn eigen smaaktoon in je koelkast.
Zalige geroosterde aubergine in tamarindesaus
Aubergines en ik komen van ver. Afgezien van baba ganoush, vond ik het maar een moeilijke groente om lekker te bereiden. Maar daar kom ik van terug. Ik ben steeds meer gaan houden van aubergine. Steeds meer gaan zien wat je er allemaal mee kunt en hoe verrukkelijk aubergines eigenlijk zijn. Ik denk dat ik ooit een te rauwe aubergine eten mij iets te veel is bijgebleven als nare ervaring. Maar dat doet dit paarse wonder zeer tekort. Dit gerecht toont ook maar weer eens aan hoe wonderbaarlijk heerlijk je ze kunt bereiden.
Aubergine walnoot topping voor op hummus
Als ik naar een onbewoond eiland werd gestuurd en ik mocht maar drie dingen kiezen om mee te nemen om te eten, zou hummus in elk geval bovenaan mijn lijstje staan. Ik krijg er N-O-O-I-T genoeg van. En al helemaal niet als je wat varieert met toppings die je erbij eet. Deze topping met gebakken aubergine, walnoot, citroen, munt, peterselie en wat citroen is super lekker. Super smeuiig. En met een extra verdiepende smaak.
Pompoenpitten à la oma Billy
Het was oma Billy die mij heeft geïnspireerd om dit eens te gaan doen. En daarom is dit recept aan haar opgedragen. Ze volgt à la Damaris al een tijdje. Heeft zo haar favoriete gerechten – bulgurpilav met bloemkool is er zo een – en ze meldt zich regelmatig op de chat met een enthousiaste reactie of een vraag. Op een dag vroeg ze of ik wist hoe je pompoenpitten die je over hebt van je pompoen kunt roosteren of zo. Ik moest haar de vraag schuldig blijven, maar stuurde haar een paar suggesties/links. En al vrij snel vertelde ze dat het een schot in de roos was. Nu had ik zelf gisteren pompoenpitten over van maar liefst 8 flespompoenen. Dus heb ik er vandaag mijn versie van gemaakt. En het resultaat? Joris is vandaag weer een beetje meer van mij gaan houden. Allemaal dankzij oma Billy. Maar daar zijn oma’s dan ook voor.
Het complete koolraapstampotje
Stampotjes, ik ben er niet mee opgegroeid. En ik ben er ook doorgaans niet van. Maar van deze dus wel. Het is dan ook een stampotje dat alles heeft. Een interessante variatie aan smaken, texturen, en kleuren. Koolraap, spinazie, andijvie, dille, gekarameliseerde uien, wat vegan kaas…. en heerlijke frisse yoghurt… Tja… dat vraagt om maken en eten natuurlijk.
Rijst à la Peninah
Deze rijst is onze favoriet. Hij werd ons huis binnengebracht door onze Keniaanse vriendin Peninah. Zij is geboren en getogen in de sloppen van Nairobi en heeft het goede doel Safe Spaces opgericht. Dat steunen wij al meer dan 10 jaar. En als zij in Nederland is voor fondsenwerving, dan logeert ze bij ons. Dit is haar versie van witte rijst. Gekookt in gember, knoflook ui…
Het witte paradijs is hier op aarde
Dit gerecht is hemels. Het is het witte paradijs op aarde. Risotto rijst gekookt in melk (havermelk) en gegaard in yoghurt. De bloemkool krokant uit de oven. En dan overgoten met adha – knapperig gebakken knoflookplakjes in olijfolie. Het is even wennen qua samenstelling, maar zet je daar maar eens even snel overheen en ren de keuken in om dit te maken.
Hartverwarmende linzen, snijbietsoep
Hij is zo lekker als ie eruit ziet. Zo voedzaam ook. Zo kruidig ook. Zo heerlijk ook. Je wilt niet ophouden met eten. Je kommetje is leeg. Je schept een beetje bij. Kommetje weer leeg. Nog een schepje dan. Nog eentje doen? Ja… Zo’n soepje is dit.
Maftoul, dé Palestijnse klassieker
Ik ben van de klassiekers. Heel erg van de klassiekers. Die zijn namelijk A-L-T-IJ-D goed. Altijd heel erg lekker. Altijd top. En dat is deze maftoul natuurlijk ook. Er zijn variaties. Elke familie heeft er een. Elke Palestijnse oma is erom vermaard. En dit is een verrukkelijke vegan versie. En als je parelcouscous nog niet kent, dan is dit je beste eerste kennismaking.
Zondagmiddag Zaynab soep
Je kijkt naar de ingrediënten en denkt … simpel. En misschien denk je … niet bijzonder genoeg… nou, dan zit je verkeerd… want dit soepje is gewoon meer dan verrukkelijk. Je hoopt dat er wat overblijft voor straks, voor morgen… en dat dan niet iemand anders je voor is… want dat zou heel jammer zijn. Zo’n soepje dat Zaynab ooit op zondagmiddag voor ons maakte. Om nooit meer te vergeten en nog vaak naar terug te verlangen…
Musaqa’a
Een ovenschotel is zo fijn. Zeker deze. Alle smaken komen samen. Je doet alle voorbereidingen met zorg en het resultaat stelt je nooit teleur. Sterker nog, het is nog heerlijker dan je verwachtte. Comfort food. En het hele idee dat je het mooi in een schaal doet, je taak erop zit en de oven het van je overneemt. Zo sjiek. En die oven weet precies wat ie moet doen. Topper dat ie is. We kennen allemaal wel de Griekse variant van musaka, maar deze Palestijnse is wat mij betreft zo’n tien keer lekkerder. Wat zeg ik? Honderd keer lekkerder.
Zoetzure romige zuurkoolschotel
Zuurkool op deze manier is pure comfort food. Het zoete van de rode paprika is een prachtige tegenhanger van de zuurkool. De vegan kaassaus is heerlijk romig en de oven doet feitelijk de rest. Ovenschotels zijn natuurlijk ook geweldig slowfood materiaal. En het heerlijke korstje bovenop is natuurlijk ‘priceless’.
Bloemkool fritters om je vingers bij af te likken
Als je zelf zo van bloemkool houdt als ik, dan kun je je niet voorstellen dat er mensen zijn die bloemkool ‘moeilijk vinden’. En dan druk ik me nog mild uit, want meestal kiezen deze ‘mensen’ andere heftiger bewoordingen. Des te leuker is het als je hen kunt verleiden om bloemkool toch een kans te geven en ze dan aangenaam verrast achter te laten. Dat gebeurt mij regelmatig en ik weet zeker dat dat met dit gerecht ook het geval zal zijn. En als je toch al van bloemkool houdt… aanvallen maar…
Heel frisse en romige aubergine citroensoep
Aubergine, we kennen het van ovenschotels, van pilavs, van de baba ganoush. Maar als hoofdingrediënt van een soep, is deze groente nog niet zo bekend. Daar gaan we hier nu eens even verandering in brengen. Want dit is een toppertje hoor. Ook ontzettend lekker in de zomer.
Kibbeh van rode linzen
Kibbeh bil sanieh zal elke Libanees in vervoering brengen. Het is een klassieker uit de Libanese keuken die welhaast mythische proporties heeft. En niet voor niets. De lamsgehakttaart is goddelijk, maar ja niet vegan. Dit is een variant die een geweldig bijgerecht vormt naast één of twee groentegerechten. Licht, voedzaam en smaakvol. En ook nog eens mooi. En dat wil je ook op je tafel toch?
Gegrilde bloemkool en aubergine met tomatensalsa
Talloze bloemkoolhaters hebben dankzij dit gerecht bloemkool leren waarderen. Zozeer zelfs dat ze het openlijk aan mij verklaarden. Aangenaam verrast en helemaal om. Te leuk toch? De bloemkool is kruidig, de aubergine is een heerlijk frisse tegenhanger en de tomatensalsa brengt alles samen. Het is een verrassende combi, maar eentje die blijft hangen. In heel positieve zin dus.