Recepten
Galette van flespompoen, sinaasappel en salie
Hij is mooi. Hij is lekker. Hij is knap(perig). Hij is hartig. Hij is zoet. Hij is glanzend. Hij is lekker. Oh, dat had ik al gezegd. Nou, kijk maar of je het met me eens bent.
Batata in tomatensaus met Libanese zevenkruiden
Originele en aansprekende aardappelgerechten kun je altijd goed gebruiken op een vegan tafel. Dit is er zo een. Kruidig, maar niet pittig. Gebakken aardappels maar toch comfort food. En gewoon echt weer eens iets anders.
Gestoofde prei in witte wijn met krokante reepjes
Als je vaker mijn recepten leest en maakt, weet je dat ik vind dat een gerecht onvergetelijk wordt door het gebruik van één geheim ingrediënt. Of een speciaal of een bijzonder. Onverwacht in elk geval. In dit gerecht zijn dat de krokante reepjes die ik heb gemaakt van het donkergroene preiblad. Probeer het maar eens. Zo fijn om een hele goede bestemming te vinden voor het groene blad.
Rode biet in sinaasappelsiroop
Gecarameliseerde bieten zijn niet te versmaden. En als je daar dan ook nog zelfgemaakte sinaasappelsiroop voor gebruikt, word je helemaal blij. Althans, ik wel. Het is een mooie zoete toevoeging en de rode uien worden er uitzonderlijk verrukkelijk van op deze manier.
Kruidige salade van bakbanaan, appel en kokos
Bakbanaan is een ontdekking van de laatste 2 jaar. Normaal gesproken bij het ontbijt, maar hier dus in een salade. En hoe lekker is dat. Het samenspel met de kruiden geeft de zoete bakbanaan zowaar iets hartigs. De kokos geeft bite. De appel de frisheid. En de gember pit. Het is een heerlijke verrassing deze salade. Maak ‘m op een mooie zomerse dag. Je krijgt er geen spijt van.
Aubergine tomatendip met kurkuma en knoflook
Zacht en knapperig. Knoflook en zachte tomatenpuree. Noot en aubergine. Met of zonder brood. In elk geval met smaak. De aubergine is er maar gaat naadloos op in de andere smaken. De tomaat is er maar gaat naadloos op in de andere smaken. De knoflook is er maar neemt alle andere smaken niet over. Zo’n dip. Heerlijk.
Limabonen in kruidige, pikante en frisse olie
Limabonen zijn de ontdekking van 2021 voor mij. Zo heerlijk knapperig, zo goed in staat om smaken op te nemen zonder zichzelf te verliezen. Dit is een geweldig verrassend gerecht met heel veel smaaklagen. Heerlijk om met brood te dopen.
Gegrilde vijgensalade met Japanse invloeden
Vijgen associëren we met zoet, zware balsamicoazijn bijvoorbeeld. In deze salade slaan we een heel andere richting in, een zoute en hartige richting. Verrassend lekker, vijgen gegrild in de oven. Vijgen vind ik sowieso heel lekker: van heel puur tot verwerkt. Van vers van de boom tot gedroogd. Deze salade laat vijgen weer eens van een heel andere verrassende kant zien.
Limabonenpuree met knoflook aïoli
Veel mensen trekken hun neus op voor witte bonen. Zelfs voor Limabonen. Onbegrijpelijk vinden wij in dit huis. Limabonen zijn ontzettend lekker en heel lekker te bereiden. Geef ze nog eens een kans. Probeer weg te komen van de witte bonen van vroeger… Dit gerecht rekent daar in elk geval in één keer mee af. Het is een smaakbom, comfortfood en verrassend.
Gegrilde perziksalade met snijbonen
Een zeer zomerse en verrassende combinatie. Perziken die je even lekker in de grillpan een smaakvol zetje geeft. En datzelfde doe je met de snijbonen. De geroosterde amandelstukjes geven een goede bite aan de salade. En de blaadjes munt nog wat pit. Hij scoorde een 10 vanmiddag. Nothing less…
Pasta bil laban
Warme yoghurt, het is gewoon altijd een genot. Altijd lekker. Altijd zacht. En altijd alles samenbrengend tot een comfort food. In dit recept vormt het het perfecte contrast met heerlijk knapperige broodkruim en de pittige pijnboompitten. Ook al is het een pastagerecht, de Palestijnen hebben het er een Midden-Oosten variant van gemaakt met de warme yoghurt. En de combinatie van kruiden.
Pasta met snijbiet roomsaus
Snijbiet is geen dagelijkse kost, althans niet in dit huis. Maar als je aanvoer van snijbiet plotseling heel groot is, word je creatief. En dit is een heel goede culinaire creatie geworden die voor iedereen vindt. Zacht, romig én echt smaakvol.
Snijbiet met linzen, champignons en aardappel
Tot voor kort deed ik niet zoveel met snijbiet. Maar via restaurant Bommels Bakhuys en hun geweldige moestuinparadijs Bommels Buiten, krijg ik soms kilo’s aan snijbiet in mijn keuken. En dan gaat het natuurlijk ‘los’ hier. Dit is een van de heerlijkste recepten met snijbiet. Warm in elk opzicht van het woord. Comfort food. Voedzaam. Smaakvol. Vol van smaak. Tikkie Arabisch door de kruiden. Bloed gaat waar het niet kruipen kan hè. Smullen in elk geval.
Salade met aubergine dressing en peterselie olie en shatta
Deze salade hoort eigenlijk met romaine sla gemaakt te worden, zonder tomaten. Maar hè, ik had geen romaine sla in huis en wél tomaten… dus werd het deze versie. Het maakt je gewone salade ineens tot een verrassende salade, voedzamer ook nog en veeeeel lekkerder.
Bloemkool geroosterd in kruidige yoghurt
Ja, in yoghurt koken is alsof je een magisch toverstokje gebruikt. Ook als het plantaardige yoghurt is. Je tovert je gerecht onmiddellijk in een comfort food gerecht om. In het noorden van Libanon koken ze veel in yoghurt. Het is er veel voorhanden en ze weten er goed raad mee. Echt een aanrader om te proberen. En dit gerecht is zo gevarieerd qua smaak, textuur, kleur… en verrukkelijk.
Muhammara
Eens gemaakt altijd gemaakt. Dit is een van de lekkerste dips, die je altijd bij blijft en die je wilt blijven maken. Zacht en toch krokant. Paprika en toch ook walnoot, oh en proef ik nou ook tomaat? Is dat komijn? Zo’n dip. Bij de borrel. Bij de mezze. Op je brood bij de lunch. Zomaar op een lepel. Doe wat je lekker vindt, maar maak in elk geval muhammara.
Molokhieh soep met tuinbonen
Waarschijnlijk heb je regelmatig bij à la Damaris dat je van een kruid of een ingrediënt nog niet eerder had gehoord. Ik denk dat deze ook heel hoog scoort: molokhieh. Je vindt het in de vrieskist bij je Marokkaanse of Ararbische kruidenier. Het is een soort spinazie, maar zachter. Heel lekker. En in deze soep combineert hij geweldig met de stoerdere tuinbonen, de verse kruiden en een rood pepertje. Ik vind het zelf echt een soep voor de lunch. Maar zoals met alle soepen, eigenlijk kan het altijd.
Courgette en kikkererwten in warme yoghurt
Een gerecht koken in yoghurt. In het noorden van Libanon is dat de normaalste zaak van de wereld in de keuken. Het heeft vast te maken met alle schapen en geiten die daar rondlopen. Warme (plantaardige) yoghurt geeft zo’n smeuiigheid aan een gerecht, echt niet te geloven. Je kunt er ook rijst in koken – zie recept ‘paradijs op aarde’ hier op de site. In elk geval, is dit gerecht een heerlijke vondst. Je kunt hem bij een mezze serveren, maar zeker ook als volwaardig (bij)gerecht hoor. Een ding is zeker, je maakt sowieso te weinig. Zo lekker is het.
Gebakken palmkool met tahina saus
Deze saus kennen we ook van de Arnabeet Mekleh, de Libanese bloemkool. Een van de absolute favorieten in dit huis als we een mezze eten. Bij deze cavolo nero, doet de tahina/citroen/knoflooksaus het ook geweldig. En de knapperige nigellazaadjes zijn de eyecatcher. En voegen nog wat knapperigheid en smaak toe. Heerlijk.
De lekkerste gevulde artisjokbodems
Ik had nog een zak met bevroren artisjokbodems in de vriezer liggen. Zo begint het vaak hier in de keuken. Er liggen dingen in de koelkast, bijkeuken, keukenkastje, vriezer…. en wat zullen we er eens van maken. Dit dus. En het werd een showstopper. De artisjokken zijn gevuld met spinazie, rode paprika, planataardige feta kaas, olijven en knoflook natuurlijk. En voor de saus koos ik een citroensaus met kappertjes. Ik ben dol op citroen, je kunt het niet genoeg gebruiken. Samen zoooo lekker. Serveer het lekker met rijst of gewoon stevig brood om in de saus te dopen.
Cavolo nero met sumac yoghurt en amandelen
Als je eenmaal cavolo nero (palmkool) hebt gegeten, wil je er meer van kunnen maken. Althans, zo is het bij mij gegaan. Het is zo’n geweldige smaakvolle bladgroente. Die zich voorbeeldig weet te gedragen in de pan, in een gerecht. Altijd precies dàt toevoegt wat het heerlijk maakt. Precies ook de balans tussen alle ingrediënten aanbrengt. En de juiste bite. Daar ben ik heel gevoelig voor.
Delicate tuinbonen pilav
Alles wat neigt naar bitter vind ik sowieso niet te versmaden. Ik kan er soms onbedwingbaar naar verlangen op een dag. Verse gedopte tuinbonen zijn natuurlijk met niets anders te vergelijken. In het Midden-Oosten worden ze heel veel gebruikt. Heerlijk. Hier in de pilav met wat verse dille, ui en knoflook is het een fantastisch zachte delicate combinatie. En om daar nog even flink tegenwicht tegen te geven, nemen we er soms wat shatta bij. Groene in dit geval. Kleurt lekker en die wat scherpere smaak is dan ook helemaal passend.
Gebakken cavolo nero in knoflook-citroenboter en geroosterde amandelen
Cavolo nero wordt vaak vergeleken met boerenkool of wilde spinazie. Maar eigenlijk doet ‘m dat geen recht. Cavolo nero is cavolo nero. Heerlijke structuur, zachte smaak, geweldig te combineren. Waar je het ook mee combineert, cavolo nero (oftewel palmkool) neemt het allemaal vol liefde op. En dan eten wij het weer vol liefde op. Onder het uitbrengen van wat kreetjes van verrukking bij deze Arabische versie.
Warme, ja echt, warme hummus met gebakken brood
Hummus, ik eet het bijna elke dag. Ik vind het bijna overal lekker bij. Het verveelt me nooit. En het was tot nu toe altijd op kamertemperatuur. Tot ik de hummus een keer als een warm gerecht geserveerd kreeg. En toen … beleefde ik hummus in een andere dimensie. Het liefst at ik het gewoon als hoofdmaaltijd, maar ja dat ben ik. Deze hummus is wat zachter gemaakt door de yoghurt. En het gebakken brood uit de oven dat er op en onder en half in zit past helemaal. Nou ja, ik zou zeggen. Eenmaal zo gegeten en de geest is uit de fles.
Palestijnse cavolo nero salade van Ramsey
Het begint al met de knapperige cavolo nero (palmkool). Het wassen, snijden ervan, de glinsterende bladeren. Het is direct een feestje. En dan de zongedroogde tomaten, het gerookte paprikapoeder, komijn, peper, kikkererwten… je hoeft niet eens een hap te nemen om te weten dat het regelmatig op tafel zal gaan verschijnen. En als je dan een hap neemt, weet je het zeker.
Pompoenrisotto
Risotto en ik zijn hele dikke vrienden. Onvoorwaardelijk. Voor het leven. Stelt me nooit teleur. Heb altijd alles in huis om een risotto te maken. Soms weet ik niet welke, maar dan vindt de risotto mij. Met goede suggesties. Zoals laatst met pompoen. Liefde op het eerste gezicht weer. What’s new.
Shatta
Sambal, madame Jeanette’s, harissa – hoe heter hoe beter wat mij betreft. Nou ja, het moet natuurlijk niet allesoverheersend worden. Maar wat harissa door de hummus. Op een stukje komkommer. Of shatta bij je falafel. Een dergelijke smaakmaker kan nét dat verschil maken. Net voor de afwisseling zorgen waar je soms naar verlangt. En zo is het ook tussen die pittige types. Deze shatta is namelijk wel pittig, maar dus ook fris. Door het citroensap en het azijn. En daarmee zet het zijn eigen smaaktoon in je koelkast.
Zalige geroosterde aubergine in tamarindesaus
Aubergines en ik komen van ver. Afgezien van baba ganoush, vond ik het maar een moeilijke groente om lekker te bereiden. Maar daar kom ik van terug. Ik ben steeds meer gaan houden van aubergine. Steeds meer gaan zien wat je er allemaal mee kunt en hoe verrukkelijk aubergines eigenlijk zijn. Ik denk dat ik ooit een te rauwe aubergine eten mij iets te veel is bijgebleven als nare ervaring. Maar dat doet dit paarse wonder zeer tekort. Dit gerecht toont ook maar weer eens aan hoe wonderbaarlijk heerlijk je ze kunt bereiden.
Aubergine walnoot topping voor op hummus
Als ik naar een onbewoond eiland werd gestuurd en ik mocht maar drie dingen kiezen om mee te nemen om te eten, zou hummus in elk geval bovenaan mijn lijstje staan. Ik krijg er N-O-O-I-T genoeg van. En al helemaal niet als je wat varieert met toppings die je erbij eet. Deze topping met gebakken aubergine, walnoot, citroen, munt, peterselie en wat citroen is super lekker. Super smeuiig. En met een extra verdiepende smaak.
Pompoenpitten à la oma Billy
Het was oma Billy die mij heeft geïnspireerd om dit eens te gaan doen. En daarom is dit recept aan haar opgedragen. Ze volgt à la Damaris al een tijdje. Heeft zo haar favoriete gerechten – bulgurpilav met bloemkool is er zo een – en ze meldt zich regelmatig op de chat met een enthousiaste reactie of een vraag. Op een dag vroeg ze of ik wist hoe je pompoenpitten die je over hebt van je pompoen kunt roosteren of zo. Ik moest haar de vraag schuldig blijven, maar stuurde haar een paar suggesties/links. En al vrij snel vertelde ze dat het een schot in de roos was. Nu had ik zelf gisteren pompoenpitten over van maar liefst 8 flespompoenen. Dus heb ik er vandaag mijn versie van gemaakt. En het resultaat? Joris is vandaag weer een beetje meer van mij gaan houden. Allemaal dankzij oma Billy. Maar daar zijn oma’s dan ook voor.