Recepten
Passata di pomodoro à la Giancarlo
Het excuus om gewoon een paar uur in de keuken rond te hangen. Meestal op zondagmiddag trouwens. Tomatensaus maken voor later dit jaar. Lekker lang inkoken. Flessen steriliseren. De belofte dat die verrukkelijke saus straks in de bijkeuken staat te wachten op je. Op de dag dat je het even niet weet. Of juist wel. En voor die gelegenheid openmaakt. Ja, zo’n dag is een heel fijne dag.
Het is volgens het recept uit de keuken van onze Italiaanse vriend Giancarlo uit Napoli. Authentieker wordt het niet snel. Klassieker ook niet. Typisch à la Damaris dus ook.
Pikante zoete bulgur met gegrilde groene asperges
Zoet en pikant tegelijk is een klassieke combinatie. Een fataal lekkere combinatie. Door het zoete is het scherpe eigenlijk nog lekkerder, nog verslavender. Gedroogde vijgen, dadelsiroop, kaneel, komijn… samen met de rode pepers en de verzachtende werking van de bulgur zijn eenvoudigweg verrukkelijk. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die groene asperges die zo prachtig op de bulgur liggen. Ze liggen daar prachtig oogstrelend te zijn en samen met de bulgur zijn ze ook nog eens tongstrelend.
Gevulde tomaten met rozijnen en pijnboompitten
Dit eten wij samen met een of meerdere andere groentegerechten. De tomaat zelf is heerlijk zacht, maar de rijst is echt de winnaar hier. Een geweldige smaak van zichzelf, maar voegt zich ook prima met een ander groentegerecht op een lepel. De rijst is zo lekker dat het deze speciale verpakking verdient. En … in de pan blijft altijd rijst over die niet in de tomaten past… zo fijn de volgende dag …
Bloemkoolsoep met komijn en pijnboompitten
Het kan buiten zo guur zijn soms, en dan is soep toch je beste troost. Zacht, warm. Je kunt het zonder nadenken eten. Je gedachten schieten weg naar toen je het net nog zo koud had. Je komt weer tot leven. De energie komt terug. En ondertussen ben je ook gewoon aan het genieten van de heerlijke smaken die je proeft.
Egyptische spinazie
Syrisch, Marokkaans, Algerijns, Spinazie pilav …. de Egyptische variant ontbrak nog op de website. En dat was dus nog een ernstig gemis. Want van deze variant blijf je dus ook eten. De goed gebakken knoflook, de gemalen koriander, het is gewoon weer een heel andere smaaksensatie. En eentje om echt eens op tafel te zetten. En kikkererwten, ja dat is natuurlijk een klassiek ingrediënt van het Midden-Oosten en bijna altijd op zijn plaats. En hier zeker ook.
Spinazie met tomaten en amandelen
Spinazie, als je mijn recepten vaker ziet weet je hoe dol ik op deze groenten ben. Altijd op zoek naar nieuwe variaties met deze geweldige groente. Hier maken de tomaten het een beetje zoet, de amandelen lekker knapperig. De Arabische keuken is misschien wel de reden dat ik zo dol ben op spinazie. Omdat ze het op zo veel manieren zo heerlijk weten te bereiden.
Zelf ingelegde citroenen
Selluf doen, daar ben ik van. Heel erg. En lang wachten op iets, vind ik geweldig. Vooral als het op koken en heerlijke smaken aan komt. Ingelegde citroenen, je koopt ze overal tegenwoordig. Maar zelf maken is toch geweldig? Je eigen pot met ingelegde citroenen. Wie wil dat nou niet? Dat bedoel ik. Nou, ik heb 6 weken gewacht en ze zijn niet gewoon lekker. Ze zijn uiteraard niet te vergelijken met die uit een pot, die uit de supermarkt. En het is ook nog eens ongelofelijk makkelijk. Dus….
Pasta met zachte bleekselderij tomatensaus
Dit is zo’n pastasaus die me terugvoert naar toen alle kinderen nog thuis woonden. Naar zo’n dag dat je in de koelkast keek en dacht … wat zullen we eens maken als pastasaus… ui, knoflook, een stronk bleekselderij, tomaten… en dat alles heerlijk laten sudderen. Af en toe roeren. Naar buiten kijken naar de vogeltjes die voorbij vliegen. Nog eens roeren. Een vraag van een van de kids beantwoorden. Weer eens roeren. Even een telefoontje aannemen. En nog eens rustig roeren. En dan kunnen roepen: jongens, we gaan eten. En de blije koppies als ze zien wat er op tafel staat. Zo’n saus is dit…
De groen, groener, groenste salade
Je hebt een groene salade en je hebt e groenste salade. Dit is de groenste salade. Heerlijke stevig smakende kleine Mediterrane komkommertjes, dille, lente-uit en had ik avocado in huis gehad, had dat er ook nog in gemogen. En de dressing, geheel in stijl. Ook groen. Namelijk in de blender 30 blaadjes munt, knoflook, limoensap en wat vegan mayo. En uiteindelijk nog wat geroosterde groene pompoenpitten… Groener kan ik het niet voor je maken. Lekkerder ook niet hoor.
Next level venkel gratin
Venkel gegratineerd op een manier die ‘next level’ is. Die het direct ook tot een serieus hoofdgerecht maakt. Niet even een groentegerecht erbij, nee eentje die staat. Kruidig, (vegan) kazig, knapperend en met een diepe smaak.
Tomatenpilav
Zalvend is het stichtelijke woord dat bij me opkomt als ik aan deze pilav denk. Licht zoetig, heerlijk tomaten aroma, licht, sprankelend en vooral heel zacht. Ja, zalvend ja. Alles wordt inderdaad heerlijk zacht en harmonieus.
Spinazie en black eyed peas met Szechuan peper
Sinds de zwangerschap van mijn oudste kind, mijn zoon, heb ik een innige verhouding met spinazie. En die duurt nu dus al zo’n 29 jaar. En still going strong gelukkig. We weten elkaar telkens weer aangenaam te verrassen. Ook deze keer weer. Hier doet de Szechuan peper samen met de balsamico azijn zijn werk. Bovenop die van de krachtpatser spinazie natuurlijk.
Courgette ‘puree’ met tomaten
Heerlijk zacht. Smeuiig. Vol van smaak. Clashende kleuren. Maar smaken die juist elkaar heerlijk aanvullen. En de gebakken knoflook brengt je in hogere sferen.
Harissa aardappels met een tahin/sojasaus
Gebakken aardappels heerlijk rondom ingesmeerd met harissa, zelfgemaakt of uit een tube. En dan op het besprenkelen met een tahin/sojasaus, bieslook en sesamzaadjes. Het is echt aardappels bereid op een van de allerlekkerste manieren. Het spat van het beeld af toch?
Algerijnse spinazie
Spinazie met cayennepeper, komijn en tomatenpuree. En knoflook natuurlijk. De spinazie daarin goed ombakken, vocht laten verdampen. En blijven roeren. Heerlijke combinatie van de Algerijnen. Super mooie smaken bij elkaar. En dan de finishing touch met de groene olijven is prachtig.
Spruitjes met rode druiven en sherry
Dit is nou echt eens een heel creatieve manier om spruitjes te serveren. De combinatie van de zoete druiven, de heerlijke smaak van sherry, de spruitjes zelf en de knapperige waterkastanjes. Spruitjes schoonmaken is natuurlijk altijd een klusje, maar met een beetje hulp ben je zo klaar. En anders is het heerlijk meditatief. En het resultaat is niet te versmaden.
Rode bieten met pit
Rode bieten zijn lekker. Daar ga ik met nieuwe over in discussie. Bieten worden nog lekkerder als je ze een handje helpt. En wat mij betreft kun je dat het beste doen door er wat pit aan toe te voegen in combinatie met een heerlijke romigheid. En het zal je niet verbazen. Dat is precies wat dit gerecht is.
Hummus royale met gepofte knoflook en champignons
Hummus in de puurste vorm is thuiskomen. Is elke dag. Is een vaste waarde. Maar soms wil je hummus die feestelijk is. Die je verrast, die je verbaast, die je nog blijer maakt dan normaal. Zo’n hummus is dit. Echt een koninklijke versie.
Gebakken romaine sla met citroen ouzo, gerst en croutons
Ouzo in de dressing. Ja echt, dat is hier het geheime ingrediënt. Deze hele salade is eigenlijk perfect in balans. De frisse citroen, de gerst die je weer op aarde brengt, de croûtons die je wakker schudden en de ouzo die je verrast. Gebakken sla, wij aten het ooit voor het eerst in een restaurant in Scheveningen en dat was zo heerlijk dat ik het sindsdie vaak zelf maak. En op zoek ga naar heerlijke varianten. En dit is er zo eentje.
Spruitjes in witte wijn én een fluwelen uiensaus
Spruitjes kan ik eigenlijk nooit vaak genoeg eten. Zo heerlijk, zo veelzijdig, zo gezond. Je proeft het gewoon. Hier bak je ze in prei, blust ze af met wijn. En dan eet je ze met een heerlijke uiensaus erbij. Een beetje aardappelpuree zo je wilt. En je hebt weer een heel ander beeld van die vermaledijde spruitjes die niet zo populair zijn als ik ze zou gunnen.
Gratin à la Dalat
Ik was eens vermaard om mijn Gratin Dauphinois. In het pre vegan tijdperk uiteraard. Het is een van die gerechten waar je dan afscheid van moet nemen. Want in mijn filosofie moet je die niet gaan proberen te maken met vervangers omdat je dan altijd blijft verlangen haar de ‘alles verpletterende smaak van de echte’. Maar dames en heren, lieve fans en volgers, er is een fantastisch nieuwe gratin in mijn arsenaal gekomen. Deze Aziatische variant. Hij moet zichzelf maar verder verkopen. Hij heeft mij namelijk totaal niet nodig. Maar als je van gratin houdt, dan moet je hem proberen. En waarom heb ik hem à la Dalat genoemd? Omdat ik ooit in dit bergdorpje was in Vietnam. Een bergdorpje gebouwd door de Fransen, om te ontsnappen aan de hitte van Ho Chi Minh, toen ze daar het ‘roer even overnamen’. En aangezien dit een Aziatische/Vietnamese variant is op een Frans thema, leek de naam me voor de hand liggend.
Paddenstoelen, limabonenpuree en kruidige tomatenpuree
Het is een sterke combinatie van smaken en van substanties. Goed gebakken paddenstoelen, een zeer kruidige tomatenpuree en de verzachtende en lichtzure limabonenpuree. Het maakt het tot een geweldig totaalplaatje op je bord en in je mond.
Spitskool met gemberroom en drakenolie
Je denkt room, je denkt zwaar. Je denkt misschien rode peper en heel pikant. Je denkt spitskool en je denkt misschien saai. Nou, mocht je dat denken dan zit je telkens mis. Dit is een ongelofelijk, fris, licht, luchtig en sprankelend gerechtje.
Gevulde courgettes met gekruide couscous
Smaakvol. Gezond. Kleurrijk. Zacht. Knapperig. Feestelijk. Makkelijk. Licht. Hartig. Zoet. In deze 10 woorden zit het allemaal. Deze courgettes gevuld op een Marokkaanse wijze. En dan heb je ook 10 redenen om het snel eens te gaan maken.
Parelcouscous met bloemkool, pistache en granaatappel
Parelcouscous heet wel couscous, maar als ik eerlijk ben doet het me er helemaal niet aan denken. Het is een graansoort dat vooral in het Midden-Oosten wordt gebruikt —Libanon, Jordanië— en ‘gewone couscoux’ meer in Noord-Afrikaanse landen als Marokko en Tunesië. Het een heeft eigenlijk vrij weinig met het andere te maken. Het is heerlijk. Het neemt de smaken van een gerecht mooi op. Het is meer aanwezig, maar daar word je alleen maar blij van. Hier met een geweldige Arabische kruidenpasta, pistache en granaatappel kun je dit gerecht in elk geval niet saai noemen.
Portabello gevuld met risotto van prei en funghi porcini
Risotto in de ochtend, in de middag, in de avond. Ik ben onverzadigbaar als het op risotto aankomt. Elke risotto. Altijd. Ik presenteer het ook altijd met de grootst mogelijke liefde en aandacht. Want ja, smeuïge risotto rijst, hoe overheerlijk ook, oogt niet altijd even aantrekkelijk. Voor risotto doe ik dus altijd een paar stapjes extra. Het is nou eenmaal stiekem mijn ‘lievelings’. En in dit geval oogt het niet alleen lekker, maar voegt de portabello natuurlijk ook echt smaak en textuur toe aan de risotto.
Tagine met tuinbonen, artisjok en broccoli
De ene tagine van groenten is echt niet de andere tagine van groenten. Deze tagine combineert een heel aantal smaken. Tuinbonen zijn duidelijk aanwezig. Artisjokken eet je ook niet ongemerkt. Olijven houden ook van aandacht. En over de ingelegde citroenen hoeven we natuurlijk al helemaal niets te zeggen. Die brengen alle smaken samen. Lekker laten slow cooken op het houtskool buiten. Of op heel laag vuur en een warmhoudplaatje ertussen op je fornuis.
Bulgur pilav met bloemkool en abrikozen
De andere pilavs van à la Damaris zijn met rijst gemaakt. Deze is voor de verandering met bulgur gemaakt. Wat verfijnder eigenlijk. Wat subtieler. Wat zachter. Weer eens een andere combinatie. Sowieso heel lekker met een een best pittige geroosterde bloemkool erin, zoete gedroogde abrikozen of pruimen en de bite van de pistachenoten. Het is smullen geblazen. Op zeker.
Libanese linzen
Ik heb al eerder een lofzang op linzen geschreven. Ik zou het elke dag kunnen doen. Linzen zijn zo veelzijdig. Soms zeer aanwezig en soms op de achtergrond. Soms intens van smaak en soms overheersen andere smaken . Ze zijn er in dit gerecht, maar de kruiden doen het krachtige werk. Het is ook een pittig gerecht. En een heerlijk gerecht.
Pompoen cashewnotenpastei
Een pastei zorgt ervoor dat er binnen in de korst een geweldig samenspel van smaken en soms kleuren tot stand komt. Dat is hier ook het geval. Het is een feestelijk gerecht, prachtig, spannend en je proeft veel verschillende smaken tegelijk.