Linzen rekenen in deze soep direct af met hun imagoprobleem. Deze soep is verrassend bij elke hap. Het gaat maar door met de verrassingen. Knapperig. Fris. Romig. Pikant. Kruidig. Het kan echt allemaal. Proef maar eens.
Palestijnse cavolo nero salade van Ramsey
Het begint al met de knapperige cavolo nero (palmkool). Het wassen, snijden ervan, de glinsterende bladeren. Het is direct een feestje. En dan de zongedroogde tomaten, het gerookte paprikapoeder, komijn, peper, kikkererwten… je hoeft niet eens een hap te nemen om te weten dat het regelmatig op tafel zal gaan verschijnen. En als je dan een hap neemt, weet je het zeker.
Maftoul, dé Palestijnse klassieker
Ik ben van de klassiekers. Heel erg van de klassiekers. Die zijn namelijk A-L-T-IJ-D goed. Altijd heel erg lekker. Altijd top. En dat is deze maftoul natuurlijk ook. Er zijn variaties. Elke familie heeft er een. Elke Palestijnse oma is erom vermaard. En dit is een verrukkelijke vegan versie. En als je parelcouscous nog niet kent, dan is dit je beste eerste kennismaking.
Palestijnse rode biet salade
Het is een rode biet salade, maar zoals de foto verraadt is het meer dan dat. Rode biet met wortel uit de oven, cherrytomaatjes, munt (mmmmm), pijnboompitjes en rode uit. Een verrukkelijke combinatie uit de Palestijnse keuken.
Feestelijke Palestijnse Maklooba
Je wilt iets feestelijks. Je wilt iets lekkers. Je wilt iets dat een lust voor het oog is en tongstrelend tegelijk. Maklooba is een echt klassiek Palestijns gerecht. Een gerecht dat heerlijk geduld vergt en dat bijzonder is om te maken. Hij wordt in laagjes opgebouwd en omgekeerd uit de pan ‘gestort’. Spectaculair, jazeker. En uiteraard ook heel lekker.
Palestijnse spinazie
Je neemt een hap, elke spier in je gezicht trekt in een blije stand. Totaal verrast dat deze variatie van spinazie zo ontzettend bijzonder lekker is. Citroenfris, maar toch heel romig. Heerlijk romig. Ongelofelijk romig. En toch fris. Maak ‘m maar gewoon een keer.
Roumaniya fetteh
Ik ben grootgebracht met twee gerechten die veel op elkaar lijken. Mudardra (wij noemden dat pjadra) en Roumaniya (zie ook elders op de site). Dit is een variant op het Roumaniya thema. Super lekker en ultiem comfortfood. Knapperig door de granaatappelpitjes en het knapperige brood.
Rucola soep, ja echt
Rucola heeft een heel uitgesproken smaak en in deze soep komt dat goed tot zijn recht. Samen met de andere ingrediënten vormt het een mooie kruidige soep.
Avocadodip met sumac en sesamzaadjes
Dit is een fantastisch borrelhapje. In een handomdraai klaar en heerlijk als je het combineert met een pittige cracker, zoals een kikkererwtencracker met pul biber – zie ander recept. In het restaurant serveren we dit op die manier.
Alweer een heel jaar elke week een ander menu. Wat een feest.
We vieren deze week dat we één jaar bestaan. Een restaurant met een culinair plantaardig viergangen diner. Elke week weer een wisselend menu. Al die weken weer een andere starter, voorgerechten, hoofdgerechten. Waar komt die kookinspiratie vandaan wordt dagelijks gevraagd? En wat maakt een gerecht een à la Damaris gerecht? Nou eh….heb je even.
Parelcouscous (maftoul) met ingelegde citroen, pistache en spinazie
Maftoul oftewel parelcouscous heeft zo’n heerlijke structuur. Het is zacht en heeft toch een bite. Die kleine bolletjes nemen smaak op en blenden geweldig in met de rest van de ingrediënten. Ik ben wel voorstander van eerst koken en daarna meebakken. Dan zijn ze op hun best. Dus dat is de tip van de dag.
Pasta bil laban
Warme yoghurt, het is gewoon altijd een genot. Altijd lekker. Altijd zacht. En altijd alles samenbrengend tot een comfort food. In dit recept vormt het het perfecte contrast met heerlijk knapperige broodkruim en de pittige pijnboompitten. Ook al is het een pastagerecht, de Palestijnen hebben het er een Midden-Oosten variant van gemaakt met de warme yoghurt. En de combinatie van kruiden.
Salade met aubergine dressing en peterselie olie en shatta
Deze salade hoort eigenlijk met romaine sla gemaakt te worden, zonder tomaten. Maar hè, ik had geen romaine sla in huis en wél tomaten… dus werd het deze versie. Het maakt je gewone salade ineens tot een verrassende salade, voedzamer ook nog en veeeeel lekkerder.
Molokhieh soep met tuinbonen
Waarschijnlijk heb je regelmatig bij à la Damaris dat je van een kruid of een ingrediënt nog niet eerder had gehoord. Ik denk dat deze ook heel hoog scoort: molokhieh. Je vindt het in de vrieskist bij je Marokkaanse of Ararbische kruidenier. Het is een soort spinazie, maar zachter. Heel lekker. En in deze soep combineert hij geweldig met de stoerdere tuinbonen, de verse kruiden en een rood pepertje. Ik vind het zelf echt een soep voor de lunch. Maar zoals met alle soepen, eigenlijk kan het altijd.
Courgette en kikkererwten in warme yoghurt
Een gerecht koken in yoghurt. In het noorden van Libanon is dat de normaalste zaak van de wereld in de keuken. Het heeft vast te maken met alle schapen en geiten die daar rondlopen. Warme (plantaardige) yoghurt geeft zo’n smeuiigheid aan een gerecht, echt niet te geloven. Je kunt er ook rijst in koken – zie recept ‘paradijs op aarde’ hier op de site. In elk geval, is dit gerecht een heerlijke vondst. Je kunt hem bij een mezze serveren, maar zeker ook als volwaardig (bij)gerecht hoor. Een ding is zeker, je maakt sowieso te weinig. Zo lekker is het.
Cavolo nero met sumac yoghurt en amandelen
Als je eenmaal cavolo nero (palmkool) hebt gegeten, wil je er meer van kunnen maken. Althans, zo is het bij mij gegaan. Het is zo’n geweldige smaakvolle bladgroente. Die zich voorbeeldig weet te gedragen in de pan, in een gerecht. Altijd precies dàt toevoegt wat het heerlijk maakt. Precies ook de balans tussen alle ingrediënten aanbrengt. En de juiste bite. Daar ben ik heel gevoelig voor.
Warme, ja echt, warme hummus met gebakken brood
Hummus, ik eet het bijna elke dag. Ik vind het bijna overal lekker bij. Het verveelt me nooit. En het was tot nu toe altijd op kamertemperatuur. Tot ik de hummus een keer als een warm gerecht geserveerd kreeg. En toen … beleefde ik hummus in een andere dimensie. Het liefst at ik het gewoon als hoofdmaaltijd, maar ja dat ben ik. Deze hummus is wat zachter gemaakt door de yoghurt. En het gebakken brood uit de oven dat er op en onder en half in zit past helemaal. Nou ja, ik zou zeggen. Eenmaal zo gegeten en de geest is uit de fles.
Palestinian cavolo nero salad from Ramsey
It starts with the crunchy cavolo nero (palm cabbage). Washing, cutting it, the shimmering leaves. It’s a party right away. And then the sundried tomatoes, the smoked paprika, cumin, pepper, chickpeas… you don’t even have to take a bite to know that it will appear regularly on your table. And then if you take a bite, you know it for sure.
Het witte paradijs is hier op aarde
Dit gerecht is hemels. Het is het witte paradijs op aarde. Risotto rijst gekookt in melk (havermelk) en gegaard in yoghurt. De bloemkool krokant uit de oven. En dan overgoten met adha – knapperig gebakken knoflookplakjes in olijfolie. Het is even wennen qua samenstelling, maar zet je daar maar eens even snel overheen en ren de keuken in om dit te maken.
Hartverwarmende linzen, snijbietsoep
Hij is zo lekker als ie eruit ziet. Zo voedzaam ook. Zo kruidig ook. Zo heerlijk ook. Je wilt niet ophouden met eten. Je kommetje is leeg. Je schept een beetje bij. Kommetje weer leeg. Nog een schepje dan. Nog eentje doen? Ja… Zo’n soepje is dit.
Musaqa’a
Een ovenschotel is zo fijn. Zeker deze. Alle smaken komen samen. Je doet alle voorbereidingen met zorg en het resultaat stelt je nooit teleur. Sterker nog, het is nog heerlijker dan je verwachtte. Comfort food. En het hele idee dat je het mooi in een schaal doet, je taak erop zit en de oven het van je overneemt. Zo sjiek. En die oven weet precies wat ie moet doen. Topper dat ie is. We kennen allemaal wel de Griekse variant van musaka, maar deze Palestijnse is wat mij betreft zo’n tien keer lekkerder. Wat zeg ik? Honderd keer lekkerder.
Heel frisse en romige aubergine citroensoep
Aubergine, we kennen het van ovenschotels, van pilavs, van de baba ganoush. Maar als hoofdingrediënt van een soep, is deze groente nog niet zo bekend. Daar gaan we hier nu eens even verandering in brengen. Want dit is een toppertje hoor. Ook ontzettend lekker in de zomer.
Gegrilde bloemkool en aubergine met tomatensalsa
Talloze bloemkoolhaters hebben dankzij dit gerecht bloemkool leren waarderen. Zozeer zelfs dat ze het openlijk aan mij verklaarden. Aangenaam verrast en helemaal om. Te leuk toch? De bloemkool is kruidig, de aubergine is een heerlijk frisse tegenhanger en de tomatensalsa brengt alles samen. Het is een verrassende combi, maar eentje die blijft hangen. In heel positieve zin dus.
Pikante groene olijven in gegrilde paprika
Deze groene olijven zijn wel heel bijzonder lekker met een saus van gegrilde paprika en rozenharissa. De ingelegde citroenen maken het helemaal af. Echt een heel lekkere aanvulling bij je mezze of gewoon als borrelhap natuurlijk.
Winter tabouleh
Tabouleh kennen we allemaal, maar dit is een geweldige variant op het thema. Een winterse editie, in elk opzicht. De gekozen groenten, de gekozen specerijen. Echt de moeite van het proberen waard. En op deze manier ook meer nog een salade die je ook ‘s avonds eerder zult serveren.
Spinazie wondergerecht
Spinazie, zo heerlijk. Zo zacht. Zo fijn. En in dit gerecht doen alle andere ingrediënten hun best het andere ingrediënt niet te overheersen. En zo blijft alles in balans. Zo blijft alles subtiel. Een plaatje om te zien. En ongelofelijk lekker om te eten. Als heerlijk bijgerecht of als hoofdgerecht naast een salade.
Batata à la Abu Julia
De combinatie van aardappel en tijm en knoflook in de oven is … lekker en niet verrassend. Maar de mandarijnenschil daarentegen is hier het geheime ingrediënt. En die doet zijn werk helemaal. Een ontzettend lekker aardappelgerecht. Uit Palestina. En Abu Julia – meneer Julia – is een Palestijn… en waarom hij Julia heet … of zich zo noemt… geen idee…. hij kookt gewoon heel lekker, dat is het voornaamste…
Musakhan van paddenstoelen
Paddenstoelen doen het bij mij altijd al vrij snel goed, mits goed doorbakken. Ik ben er dol op. Ze zijn altijd smaakverhogend, blijmakend, toevoegend… Ze mogen best eens overheersen van mij. Maar dit Palestijnse gerecht zwiepte mij van mijn stoel. En Joris en zijn moeder ook in één moeiteloze beweging. Het werd bijna vechten om de laatste hap. We hebben het waardig gehouden aan tafel hoor, geen zorgen.
Het is paddenstoelen revisited, opnieuw uitgevonden, extra smaaklaag aan toevoegend… ik kan er nog regels vol over schrijven en doorgaan, maar maak het maar gewoon een keer. Het heeft sowieso hetzelfde effect op jou.
Roumania à la Nazeera
Nazeera was bijna elke dag bij ons thuis in Beyrouth. Ze zorgde voor ons, op vele manieren. Ze was Palestijnse. En bracht daarmee ook de Palestijnse keuken binnen. Roumania is een van die gerechten. Een overheerlijke manier van linzen bereiden. Een manier die je nog nooit eerder hebt geprobeerd, toch? Maar eenmaal gemaakt blijf je het maken.