Recepten
Champagnerisotto
Champagne en risotto. Het klinkt verfijnd en dat is het ook. En mocht je denken dat je de champagne daarna toch niet proeft, dan heb je het mis. Die proef je zeker. En mocht je denken dat je het ook met een prosecco kunt doen, dan klopt dat. Maar je proeft wel het verschil.
Artisjokken met vinaigrette
Als ze in het veld staan en ze bloeien zijn ze diep paars. Prachtig gezicht. Dan kan ik me maar moeilijk voorstellen dat je ze een keer zult eten. Ik vind artisjok eten een van de gezelligste dingen die er zijn. Vooral als je het samen kunt doen. Een artisjok delen. Blaadje voor blaadje losmaken. Even dopen in de vinaigrette. En dan heerlijk het zachte deel afschrapen met je tanden. De botsing van smaken. Het ‘grondige, nootachtige’ van een artisjok en het zure frisse van de vinaigrette. En dan als alle blaadjes aan de beurt zijn geweest, het hart vrijmaken van de draadjes en dan nog even heerlijk oppeuzelen. Wel eerlijk delen hè.
Tomaat granaatappelsalade
Vandaag is rood en hoe. Dieprood van de rijpe tomaten, prachtig glanzend rood van de granaatappelpitjes, de granaatappelmelasse helpt ook nog een handje mee. De rode paprika kan niet ontbreken. Het is een heerlijke opwekkende salade en mooi bijgerecht. En lekker.
Pompoenpilav
Als je nou echt eens een andere smaak wilt proeven, maak dan eens deze pilav. De cardamom maakt hier het verschil. Geeft de smaak die blijft hangen. De pompoen komt helemaal tot leven. De kaneel en de rozijn zijn ook de subtiele smaakmakers, maar totaal niet overheersend.
Bruchetta met gesmoorde venkel
Tja, heerlijk zacht gesmoorde venkel en uien. Ingekookt met witte wijn. En dan zwarte olijvenringetjes die daar tussendoor komen. Op een knapperige bruchetta. Tja tja tja. Ik zou er maar veel van maken als ik jou was.
Fagiolini di Sant’Anna
Sperziebonen en tomaten, je komt het in veel keuken tegen. Ik vind het in al zijn variaties lekker, het is maar net waar je zin in hebt die dag. Deze variatie is een van de puurdere. Typerend voor de Italiaanse keuken. Het is wat die keuken zo aantrekkelijk maakt. Fagiolini zijn eigenlijk hele lange bonen, ze lijken op kouseband. Maar ik gebruik er doorgaans gewoon sperziebonen voor. Dus ben je in voor pure smaak, maak dit dan heerlijk. Naast een risotto à la Milanese…
Quinoa venkel salade
Als je naar de salade kijkt weet je misschien niet meteen wat je ervan kunt verwachten. Nou, veel. Heel veel. Om te beginnen is het een heel frisse salade. Dat had je niet gedacht waarschijnlijk. Maar de munt en de limoenpartjes die er doorheen gesneden zijn, doen wonderen. De mungbonen zijn een geschenk, de venkel doet weer braaf zijn smaakvolle werk. De rode peper pept het allemaal nog even op. En de quinoa geeft het feel good gevoel. Oh, de volgende dag … ook nog heel erg lekker
Wilde spinazie met rozijnen en pijnboompitten
Wilde spinazie is toch wel even wat anders dan gewone spinazie, wat meer een aandachttrekker. Gelijk heeft ie, zo heerlijk. Hier met rozijnen en pijnboompitten een prachtig samenspel van smaken. Heerlijk met de sinaasappelsalade met zwarte olijven en de aardappelpuree plus plus…
Sinaasappelsalade met zwarte olijven
Sinaasappel met zwarte olijven. Kijk, dan denk ik meteen: jaaaaaaaaaaaa. Maar ik kan me voorstellen dat jij denkt: nou… ben benieuwd. Het is een niet zo gangbare combinatie, maar ik zeg: gewoon proberen.
Patatas salatasi
Als je vegan eet worden bijgerechten als deze belangrijker, een belangrijker onderdeel van je maaltijd. Nou, deze is zeker een geweldige toevoeging aan manieren om aardappelen te serveren. Pittig, knapperig, gewoon heel lekker.
Black eyed peas salade
Al was het maar voor een van mijn ‘all time’ favoriete liedjes “where is the love?’ van The Black Eyed Peas, moest ik een keer een gerecht maken met Black Eyed Peas. En het werd toen deze. Een hele lekkere vullende, maar toch frisse salade. De wilde spinazie is er ook echt heerlijk in. Als je de keuze hebt, neem die dan en geen ‘gewone bladspinazie’. Het maakt echt uit. Enneh, het liedje ook even opzoeken hè en draaien tijdens het maken.
Aardappelpuree plus plus
Aardappelpuree is zo comfort food, mits lekker gemaakt. Smeuiig, romig, zacht. Deze heeft nog lent-uitjes en peterselie die het nog wat opkikkeren. Heerlijk bij bijna elk groentegerecht.
Sticky tempeh
Sommige dingen kun je wel elke dag eten. Sticky tempeh is er zo een. Indonesiërs weten natuurlijk sowieso wel wat lekker eten is, maar dit is er een waar je me dag en nacht voor wakker kunt maken. Samen met de gewokte witte kool met gember en rode peper, afgeblust met ketjap en citroen en het zwarte goud, zwarte rijst is het onweerstaanbaar. Zowel de zwarte rijst als de sticky tempeh zijn geïnspireerd door wat we bij Crème Den Bosch hebben ervaren aan lekkers.
Pasta met een walnotensaus
Een geweldig bijgerecht is dit. Een romige saus, een saus die staat. Zo’n saus die zegt: je kunt maar één keer een eerste indruk maken. Nou, bam, hier ben ik. Een saus die je vaker gaat maken dus. Heerlijk met een salade of een groenterecht ernaast.
Pasta con salsa di cipole
Een pastasaus met alleen maar uien, nou vooral uien. Saai? Niet aantrekkelijk? Think again. Het is een ontzettend heerlijke fluweelzachte saus die heerlijk bij je blijft en naar steeds meer vraagt. Echt uitproberen hoor.
Tiramisu
Ik ben niet zo van de toetjes of van zoet. Tarte Tatin, ja. En Tiramisu, ook volmondig ‘si’. Daarvoor wil ik moeite doen om het ook vegan te kunnen maken. Nou bij deze. Heel erg lekker. Had ik al gezegd dat het lekker is? Nou, dat is het.
Spaghetti met dé truffelsaus
Op een kille dag, als je toe bent aan iets hartverwarmends. Aan iets intens. Aan feel good. Dan is dat de dag dat je deze saus moet maken voor bij je pasta. Daarna kan de dag heerlijk rustig uitdoven, nagenietend van deze zalige pasta.
Marokkaanse gesmoorde pikante bleekselderij
Bleekselderij is zo heerlijk en gezond en dit is een geweldige andere manier van bereiding. Wat zijn Marokkanen toch goed in het bedenken van groentestoofpotjes. Deze is ook top. Met tomaat en vooral de combinatie van kruiden is zo heerlijk. De groene olijven maken het meer dan af, eerder onweerstaanbaar.
Batata in korianderzaad en rode wijn
Zo heb je aardappelen denk ik nog niet gegeten. Gebakken in olijfolie en gekneusde korianderzaad. De aardappelen zelf heb je overigens ook even flink gekneusd voordat ze de pan in gingen. En aan het einde blus je ze af met rode wijn. Je gaat het al maken hè? Vanavond al hè? Ik wist het.
Spaghetti met boerenkoolpesto en cashewnoten
Het is even wat anders. Een pesto die wat intenser is, wat doordringender. Maar wel heel erg lekker als afwisseling. Een pesto die je kunt maken voor deze pasta, maar vervolgens ook kunt gebruiken de volgende dag. Met andere groentes, door je salade, op brood.
Pasta aglio olio
Het gerecht bestaat uit 4 ingrediënten: olijfolie, knoflook, (rode) peper en pasta. Ik heb er even over gedaan om tot een pasta aglio olio te komen die mijn toets der kritiek kon doorstaan. Ik kreeg het maar niet goed genoeg. Op een avond was ik in Milaan met Italiaanse collega’s aan het eten en ik stelde de vraag: hoe maak je nou een goede pasta aglio olio. Goed, het werd een heel polemiek. Je wilt niet weten hoeveel uur je kunt praten over een zo simpel gerecht dat op zoveel verschillende manieren wordt bereid. Oma, mama, zus, tante, buurvrouw – de beste recepten vlogen over de tafel. Dit is mijn variant. En het geheim heb ik daar wel geleerd… lees maar verder in de bereiding…
Risotto met artisjokharten en citroenzest
Er staan beste een aantal risotto’s op mijn site. En dat komt omdat wij hier risotto zo ontzettend lekker vinden. Omdat risotto synoniem is voor comfort food. Omdat risotto ook slow food is. en deze risotto is weer zo’n ‘zelfstandig smakende’ risotto. Zo anders weer dan de anderen. En daarmee verdient hij dus een mooie plek tussen de andere recepten.
Syrische spinazie
Spinazie, het is denk ik wel mijn favoriete groente. En je kunt het op zoveel verschillende manieren heerlijk bereiden. In Syrië kunnen ze er ook wat van hoor. Met granaatappel. Ja, met granaatappel en pijnboompitten en rode ui. Echt heerlijk.
Marokkaanse sperziebonen à la Fatim-Zahra
Vele keukens hebben een gerecht waarbij sperziebonen worden gecombineerd met tomaten. Je hebt de Libanese Loubyeh b’zeit, de Italiaanse Fagiolini di Sant’Anna en je hebt deze Marokkaanse variant, van Fatim-Zahra. Ze zijn alledrie lekker, maar ik denk dat deze toch wel de favoriet is. Zo intens van smaak en met zo’n eigenheid. Sperziebonen en tomaten krijgen er een extra cachet van. Van doodnormaal ineens heel bijzonder. Heel lekker met de vermiccelirijst trouwens.
Spaghetti à la Trapanese
Een heerlijke snelle pasta die echt iedereen meteen heerlijk vindt. Soms krijg je als kokkie de meeste lof voor de simpelste gerechten. Dat is met deze pasta ook het geval. Op een doordeweekse dag is dit snel scoren.
Vermicellirijst
Je hoort rijst natuurlijk ergens bij te eten. Ergens naast te eten. Maar soms is rijst zo lekker dat het niets anders nodig heeft. Vermicellirijst is zo’n soort rijst. Het heeft al alles van zichzelf. Toch eten we het nooit alleen natuurlijk. Nou ja, stiekem een hap uit de pan in de keuken. Voordat we gaan eten. Bij het afruimen in een onbewaakt ogenblik. Oh en aan tafel ook. Toch wel de hele tijd als je eerlijk bent…
Focaccia à la io
Wijn in het deeg, ja ja. Die speelt een belangrijke rol bij het gistingsproces en geeft een intensere smaak aan het brood en een luchtiger textuur. De salie is natuurlijk ook niet te versmaden. Heerlijk krokant en een geweldige bijdrage aan de smaak.
Spruitjes in salie en hazelnoten
Spruitjes zijn een weldaad. Het hele jaar door wat mij betreft. Je kunt er zomaar ineens heel veel zin in hebben. Ik houd sowieso heel erg van bittere groenten, dus dat komt goed uit voor spruitjes. Dit gerecht is echt een geweldige toevoeging aan het spruitjes arsenaal. De salie in mijn kruidentuin komt goed van pas en hier volledig tot zijn recht. Samen met de hazelnoten gruwelijk lekker.
Gesmoorde radicchio
Bitter en zoet. Heerlijk hapje. De nasmaak blijft je bij. En die is zo lekker dat je het snel weer maakt.
Pasta à la Katrin
Ik at deze pastasaus voor het eerst bij een vriendin in Hamburg, bij Katrin. Het duurde even voordat ze de saus zo had goedgekeurd dat we aan tafel konden. De kwaliteit van deze saus hangt af van de mate waarin je hem goed hebt laten doorkoken en inkoken. Dat is heel belangrijk voor de smaak en de substantie. Geduld hebben dus, maar het is voor de goede zaak.