Arabisch

Rode paprika’s worden zo heerlijk zoet als je ze lang laat sudderen en smoren. Een taginegerecht wordt er zo verrukkelijk van. Hier krijgen de paprika’s nog hulp van medjouldadels, de koningen van de dadels. De laatste maanden, sinds ons laatste bezoek aan Marokko ben ik nog meer gedroogd fruit gaan gebruiken in gerechten. Bij aardappels, in kibbehs en ook hier bij de paprika. Echt een vondst van de Marokkaanse en Midden-Oosten keuken. De pijnboompitten geven het aardse karakter en het korianderzaad in overvloed geeft er een geheel eigen handtekening aan. Het was ‘de lievelings’ van vele gasten toen we dit begin september in het menu hadden. Nu nog bij jou thuis.

Het zoete van de biet, het zuur/wrange van de granaatappelmelasse en de zuurbessen, het notige, aardse en knapperige van de pistachenoten… en het frisse bedje van yoghurt maken dit tot een ultieme salade die werkelijk iedereen lekker vindt. Ook zij die niet zo dol op bieten zijn. We aten dit eerder dit jaar in een restaurantje in Marrakech en heb het onthouden omdat het zo lekker was.

Ik verheugde me er al heel lang op om dit gerecht eens in het menu op te nemen. Maar telkens vond ik dat het nog niet paste in de samenstelling van de hoofdgerechten, tot afgelopen week. Het was het perfect moment. En ze waren ook verschrikkelijk lekker, volgens alle gasten. Succes verzekerd.

Het heeft even geduurd voordat ik artisjok op het menu durfde te zetten. Ik dacht dat niet veel mensen artisjokken zouden waarderen, maar niets is minder waar. Jullie houden massaal van artisjok. Te leuk gewoon. En in dit gerecht vormen ze een geweldige combinatie met alle andere ingrediënten.