Recept

Ik wilde in het kerstdiner per se zuurkool een mooie plek vinden. Maar dan wel op een manier dat iedereen het lekker zou vinden. Als je snapt wat ik bedoel. Ik bedacht deze risotto met karwijzaad – dat matcht natuurlijk sowieso goed met zuurkool. En ik frituurde de zuurkool. Het is een geweldige vondst. Al het goede van zuurkool blijft, en het ergste zure is eraf. Om het helemaal feestelijk en bijzonder te maken vroeg ik onze Bart van ijssalon Hygge, of hij mosterdijs wilden maken. Met mosterdzaad. En dat deed het. Een mini bolletje ijs erop, was de verrassing van de dag. En verrukkelijk. Zelf kun je natuurlijk ook mosterd toevoegen in de risotto.

Soep kun je natuurlijk van elke groeten maken die er is. Van spitskool had ik dat nog nooit gedaan. Maar ik had er zes over en wilde het wel eens proberen. Het werd de hit van het menu. En mocht zelfs in het Kerstmenu terugkomen. Spitskool werkt top, witte kool is ook verrukkelijk.

Fetteh is altijd een hit, altijd. En zo ook deze keer. De combinatie van zacht, gekruid en knapperig is een heerlijke combinatie van texturen, structuren en smaken.

De moestuin bracht een paar kilo van hun net geoogste druiven. Maar ze waren klein, hadden een harde schil en waren ook een tikkie te zuur naar mijn zin. Niet te gebruiken voor ons nagerecht in elk geval, vond ik. Maar weggooien is natuurlijk nooit een optie. Dus, probeerde ik ze tot iets verrukkelijks om te toveren door ze in te koken in kardemom en kaneel. En rietsuiker. En? De hit van het dessert. Te leuk hoe dingen dan plotseling zo kunnen gaan. Genieten.